BeaCantillon_169

Bea Cantillon

Precies in de week dat de nieuwe federale regering van start gaat mogen we Bea Cantillon verwelkomen als Ambassadeur voor Grootouders voor het Klimaat. Zij is een boegbeeld voor de klimaatrechtvaardigheid waar Grootouders voor het Klimaat voor staat: rechtvaardigheid voor alle leden van de samenleving, voor het mondiale Noorden en Zuiden, en voor de komende generaties.

Bea Cantillon is hoogleraar aan de Universiteit Antwerpen, gespecialiseerd in armoede en ongelijkheid. Haar c.v. ademt haar interesse en engagement voor sociale toestanden: gecoöpteerd senator in de Senaat voor de CVP (1995-1999), Commissie Cantillon tot Hervorming van de Sociale Zekerheid van Zelfstandigen (2003-2008), Federaal Agentschap voor Kinderbijslag, Hoge Raad voor de Werkgelegenheid, Expertencommissie voor de Pensioenhervorming, vice-rector UAntwerpen (2004-2008).

Ze is lid van het Centrum voor Sociaal Beleid Herman Deleeck dat onder meer de armoede- en ongelijkheidsproblematiek bestudeert. En niet het minst: ze is voorzitter van 11.11.11, waar ze in 2018 Jos Geysels opvolgde.

Bea Cantillon publiceert over sociaal beleid, sociale zekerheid, de welvaartstaat, ongelijkheid, armoede en gender. Die onderwerpen motiveren haar ook als Ambassadeur voor GvK, zoals blijkt uit onderstaande tekst.

Klimaatverandering, armoede en sociale ongelijkheid zijn ongetwijfeld de grootste uitdagingen van de 21ste eeuw. Ik denk dat we die samen moeten aanpakken. De klimaatopwarming bedreigt sommige mensen meer dan anderen, en ook het beleid dat nodig is om de klimaatopwarming af te remmen is voor sommigen meer bedreigend dan voor anderen.

Niet iedereen heeft de financiële mogelijkheden voor klimaatvriendelijke investeringen, en zelfs het principe ‘de vervuiler betaalt’ kan op gespannen voet staan met verdelende rechtvaardigheid en draagkracht.

Ook al is de CO2-uitstoot van basisbehoeften zoals voeding en huisvesting, vrij gelijk verdeeld over de gezinnen, toch zou een koolstofheffing niet iedereen even hard treffen. Zo’n 15% van de Belgen heeft het immers moeilijk om rond te komen en de minimumuitkeringen in de sociale zekerheid liggen vaak onder de armoedegrens. Dan kunnen we bij leefloontrekkers, langdurig werklozen, zieken, invaliden en ouderen moeilijk de draagkracht vinden voor een koolstofbelasting.

We zullen het hoger belang van het klimaat moeten verzoenen met de zorg voor iedereen die elke maand de eindjes aan elkaar moet zien te knopen.

Dat geldt in eigen land, maar ook in een internationale context. 11.11.11 ijvert b.v. actief voor klimaatrechtvaardigheid over geografische en maatschappelijke grenzen heen en het rechtzetten van de historische ongelijkheid die vervat zit in het klimaat­probleem. Het is schrijnend dat samenlevingen die het minst verantwoordelijk zijn voor de klimaat­verstoring, er het eerste slachtoffer van zullen worden – of het nu al zijn. Daarom alleen al moeten België en de Europese Unie hun klimaatambities verhogen.

Ik wil daarom mee blijven zoeken naar de beste manier (of manieren) om die tegenstellingen te overbruggen. De algemene inspanning om de klimaat­doelstellingen te halen moet door iedereen gedragen worden en mag de arme bevolking niet onredelijk treffen. De klimaat­transitie zal niet succesvol zijn als ze grote maatschappelijke onrust veroorzaakt. De gele hesjes gaven reeds de eerste, niet mis te verstane signalen. Om effectief te zijn, zal een sociaal gedragen, rechtvaardig klimaatbeleid moeten steunen op een meer gelijke samenleving met minder armoede.

Daarom engageer ik mij graag als ambassadeur voor Grootouders voor het Klimaat.

Hartelijk welkom, Bea Cantillon!

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .