Ferre op COP29

Dan word ik honderd

Dag Ferre,

Ik heb boven dit stukje alvast mijn antwoord gegeven op de vraag die je op de klimaattop in Bakoe hebt gesteld aan de Bazen van de Wereld die daar beslissen over jouw toekomst: “Hoe oud zult u zijn in 2050?“. Mij heb je het niet gevraagd, want ik ben geen Baas en ik was ook niet in Bakoe, maar ik voel me toch aangesproken. Dat zit zo.

Ik weet al lang, langer dan jij leeft (je bent nu 12), dat we fout bezig zijn. Tuurlijk weet ik dat. Iedereen weet het al minstens 32 jaar (of zou het moeten weten). 32 jaar geleden hebben de Bazen van de Wereld zelfs beslist dat het zo niet verder kon, dat ze daarom de uitstoot van broeikasgassen drastisch naar beneden zouden brengen. In Rio de Janeiro in 1992 was dat, en ze hebben het vaak genoeg herhaald in andere leuke steden zoals Kyoto, Marrakesh, Kopenhagen, Doha, Warschau en Parijs. Het meetbare resultaat daarvan is dat de uitstoot alleen maar heel veel is gestégen. Misschien moet je aan die Bazen van de Wereld ook maar eens vragen hoe oud ze waren in 1992. Spoiler: ze waren toen ouder dan 12. Bijna allemaal1.

Daar zou ik moedeloos van kunnen worden, maar gelukkig maak ik soms iets mee dat mij weer opkrikt. Zo’n uitwuifmoment bijvoorbeeld, vorige week op je school, toen je vertrok naar Bakoe. Ik mocht mee wuiven, tussen al dat eerlijke engagement, die hartelijke betrokkenheid, die bloedernstige vrolijkheid. Ik werd er warm van in deze verkillende opwarmende wereld.

Dank daarvoor. Ik schrijf dat woordje ‘dank’ schroomvallig, want wat voor een vent ben ik dat ik kinderen bedank om ons op het vanzelfsprekende te wijzen. Want, Ferre, je hebt gewoon gelijk, jij, een manneke van 12 (een leeftijd waarop ik nog in korte broek liep), een baasje van 1 meter 55 dat zich uitleeft op de speelplaats (die gelukkig niet de steenvlakte is van mijn lagere school). Een schuchter jongetje dat de weg zoekt. Maar onderweg benoem je tenminste wat je ziet en je zégt ook wat je ziet: dat we allemaal samen van het pad af raken. Je bent zo’n kereltje dat roept dat de keizer geen kleren draagt.

Bedankt, Ferre en al je leeftijdsgenoten dat je ons bij de les houdt, dat je ons duidelijk maakt dat ook wij de bazen van de wereld aan hun oren moeten blijven trekken. Dat zullen we doen. Tot we honderd worden.

Hartelijk,
Marc

PS. Je oma Ria zegt dat die 1m55 ondertussen niet meer klopt, omdat je in Bakoe zoveel bent gegroeid. En óf je bent gegroeid! Niet alleen in lengte.


De prestaties van Ferre zijn te volgen op ferrenaarbakoe.be
Alle foto’s: © 2024 gvhk.be
Voetnoten:

  1. Ferre, je sprak in Bakoe met de uitzondering: minister Depraetere was in 1992 jonger dan 12. ↩︎

Eén antwoord

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .