Vraagt u zich af waarom een aparte ‘internationale week van de oceaan‘ nodig is? Dat legt Grootouder-ambassadeur, oceaanspecialist en voorzitter van Sea First Foundation Jan Stel u graag uit.
“De oceaan is het vliegwiel van het klimaat, bepaalt het weer, geeft voedsel en ademruimte omdat ze tenminste de helft van onze zuurstof levert. Daarvoor zorgen miljarden kleine plantjes.
Het leven in de zee is fascinerend. Dat zagen we in de beroemde BBC documentaire Blue Planet II. Ongekende technieken legden het leven in de oceaan vast, en ontroeren ons. 88% van de mensen die de serie zagen hebben hun manier van leven aangepast!
Er is maar één oceaan. Het was een denkfout er meer te benoemen. De oceaan leeft, ademt, verbindt, bekoort, betovert ,verleidt en geeft rust. Miljarden mensen genieten ervan. We hebben de oceaan nodig om te kunnen leven en overleven. Ze geeft Voedsel in de vorm van inmiddels overbeviste en bevuilde visvoorraden; ze levert grondstoffen. Maar vergeet niet dat regenwater geleend oceaanwater is. Uw bevroren autoruiten van deze morgen, waren dat ook.
Toen ik geboren werd waren er 2,5 miljard mensen op aarde. Ze leven in een wereld die door ons wordt gemaakt. Nu, als grootvader van vijf mooie kleinkinderen, zijn dat er 7,7 miljard. Driemaal zoveel in één mensenleven! Met zijn allen produceren we, consumeren we, genieten we, werken we, vervuilen we. Nu weten we dat dit zo niet verder kan. Niets doen is geen optie meer. Niets doen gaat veel meer kosten dan wel iets doen!
De menselijke activiteiten zijn enorm toegenomen. En onze vervuiling ook. Wij zijn turbo-vervuilers: CO2, plastic, chemicaliën, verzin het maar. Maar daar kunnen we iets aan doen. Moeten we iets aan doen. Klimaatherstel begint bij onszelf. Wij kunnen en moeten de oceaan weer gezond maken!
Nu wordt de oceaan warmer, zuurder en levert minder zuurstof door onze manier van leven. De oceaan neemt 90% van warmte door broeikasgassen op. In afgelopen 150 jaar is dat gemiddeld de energie van één atoombom per seconde! Sinds 1990 waren dat er 3 en nu zijn dat er 5 per seconde. Het lijkt wel een oorlog. En dat is het! Wij zijn, oh stommelingen, in oorlog met de natuur waar we een onderdeel van zijn en van leven. Dat doe je niet. Dat is stom.
De beroemde Doomsday Clock is de vorige maand voor het eerst onder 2 minuten voor 12 gezet. Nu 100 seconden! De reden? Het opzeggen van nucleaire verdrag door Trump; klimaatveranderingen en de gevolgen van de gigantische bosbranden in Australië. De roet van die branden kleuren de gletsjers in Nieuw-Zeeland zwart. Dit is een ‘lokale’ brand met mondiale gevolgen.
De oceaan verzuurt omdat ze een derde van alle door ons uitgestoten CO2 opneemt. En dat heeft gevolgen voor het leven in de oceaan. Zo lossen de schalen van Dungeness krabben in de Stille Oceaan nu deels op. Dat zijn krabben die we overigens graag eten. Maar ook schelpdieren hebben hier last van. Het ecosysteem en de biodiversiteit veranderen hierdoor en daarmee op de gezondheid van de oceaan.
Europa doet het goed, is ambitieus en leading met de Green Deal, Circulaire Economie, het verbod op wegwerpplastic, enz. Polen en Vlaanderen zijn de slechtste leerlingen van de klas. België doet het gelukkig beter.
Het getuigt van weinig wijsheid en visie als de Vlaamse minister van onderwijs spijbelaars tegenwerkt. Wij willen dat politici en beleidsmensen eindelijk doen wat ze moeten doen. Zorgen voor een eerlijke en duurzame wereld. Niet zeuren over hun eigen lullige belangetjes. Doe wat je moet doen in het oog van deze noodtoestand. Wees eerlijk en vooral rechtvaardig als je eindelijk iets gaat doen. Op het nationale of regionale niveau.
Wij kunnen niet zonder een gezonde oceaan. De vervuiling ervan komt door onze Westerse wegwerpmaatschappij en manier van leven. Maar dat kunnen we veranderen. Het probleem is niet de wetenschap, maar de politici die besluiteloos zijn. Dat kan niet langer.
Het vorig jaar was het ‘Jaar van het Klimaat’. Jongeren gingen spijbelen. Ministers reageerden zoals het een visieloze ambtenaar of politicus past. Of eigenlijk niet past. Hou je aan de regels. Dat is wat ze doen. Allemaal onzin; wij gaan door. De roep om verandering zwelt aan, wordt oorverdovend. Die roep wordt wel degelijk gehoord. Er zijn veel signalen van verandering. Maar we moeten doorgaan tot we eerlijke en rechtvaardige resultaten zien. En een gezonde oceaan, waarvan we afhankelijk zijn.
En daarom gaan we er weer tegen aan. Samen met de jeugd.
What do we want: Climate JUSTICE!
When do we want this? NOW
Grootouders, we gaan er voor!”
Lees ook waarom een gezonde oceaan van levensbelang is.
Lees over de desastreuze gevolgen van hittegolven in de oceaan.
Reactie toevoegen