Wie Dirk Vansintjan zegt, zegt “de molen van Rotselaar”, één van de eerste en meest gekende ‘samenhuisprojecten’ in Vlaanderen. Maar ook de wieg van de groenestroomcoöperatie Ecopower waarvan Dirk Vansintjan mede-initiatiefnemer en bestuurder is, wat hem tevens het voorzitterschap van de Europese federatie van burgerenergiecoöperaties REScoop.eu opleverde. Het ambassadeurschap van Grootouders voor het Klimaat zit hem dus als gegoten “alhoewel we nog geen grootouders zijn maar wel kunnen oefenen als grootoom en groottante want een neef van ons woont hier met vrouw en kinderen” (nvdr: in 2021 werd Dirk grootvader).
Hieronder de motivatie van onze nieuwe ambassadeur :
In de tweede helft van de jaren 70 werd ik Groene fietser in wat wij ‘Veel-te-groot-Beersel’ noemden, een fusiegemeente waarvan het groene hart enkele jaren voordien doorboord werd door de aanleg van de snelweg Brussel-Parijs. Klimaatverandering stond nog niet hoog op onze agenda, maar wel de vervuiling van de Molenbeek, het verkavelen van de groene ruimte rond Brussel, het verwaarlozen van knotwilgenrijen, het betonneren van holle wegen, het gebrek aan fietspaden, het zwerfvuil, verdwijnen van poelen en bijhorende dieren en planten, …
In mijn studententijd in Leuven kreeg ik bijkomende inzichten rond de Noord-Zuidproblematiek, de sociale problematiek met de democratisering van het onderwijs, de geopolitiek met de kernraketten (VAKA) en de strijd tegen kernenergie (VAKS).
Hernieuwbare energie gaf mijn leven een wending toen we met een aantal koppels niet een hoeve vonden om te gaan samenwonen maar wel een oude, vervallen beschermde watermolen. Voor de financiering van de renovatie van de oude waterturbine richtten we in 1991 met een handvol mensen Ecopower op, een groene energiecoöperatie. Die is nu uitgegroeid tot één van de grootste van Europa met ongeveer 60.000 leden. Voor Ecopower ben ik ondertussen voorzitter van de Europese federatie van burgerenergiecoöperaties, REScoop.eu.
Toen de jongeren vorig jaar op straat kwamen voor het klimaat raakte mij dat diep, het ontroerde me zelfs. Ik kan het nog altijd niet goed omschrijven waarom. Is er eindelijk een einde gekomen aan ons roepen in de woestijn? Ik hoop het. Ik hoop dat het op tijd komt. Dat we de tanker kunnen keren of beter: kunnen stoppen. Ik hoop dat we onze buurman-boer uiteindelijk kunnen overtuigen om niet meer te sproeien met het goedje waar onze bijen van doodgaan, hopelijk op tijd. Ik hoop dat iedereen inziet dat al dat spotgoedkope rondvliegen voor citytrips niet nodig is, …. Dit protest moet echt leiden naar verandering. Daarom wil ik jullie ambassadeur worden.
Onze watermolen in Rotselaar staat 12,65 meter boven het zeewaterpeil bij vloed. Maar ooit stond de zee tientallen meters hoger… Kennissen in Wallonië hebben in Houyet een coöperatie opgericht met – een beetje cynisch – de naam: ‘2050, Vue sur Mer’. Bedoeling is een ecologisch woonproject realiseren. Hoogte: meer dan 250 meter boven de zeespiegel. Er zijn nog enkele kavels vrij, denk ik. Voor wie zeker wil spelen of niet meer hoopt…
Welkom Dirk Vansintjan !
Illustratie : Dirk Vansintjan ontvangt in 2019 de ‘Preis des Stromrebellen‘ van Elektrizitätswerke Schönau (EWS).
Reactie toevoegen