(Her)bekijk deze webinar

Steden worden algemeen beschouwd als oorzaak van vele sociale én ecologische problemen. Kunnen steden in de toekomst ook een bron van oplossingen worden?
Steden breiden zich gewoonlijk cirkelvormig uit. Er worden ook tuinsteden en verkavelingen aangelegd met meer groen. En Vlaanderen/België is kampioen in de lintbebouwing. Dat model heeft tal van ecologische en sociaal/economische nadelen. Met name ook voor het klimaat.

Ecologisch gefundeerde stedelijke uitbreiding gebeurt best volgens het zogenaamde lobbenstad model. In een lobbenstad worden dicht bebouwde hoog-dynamische stadslobben van elkaar gescheiden door blauwgroene vingers en netwerken. Die blauwgroene ecosysteemdiensten helpen de stad leefbaar houden.

Tijdens vele studiereizen doorheen Europa heeft Erik Rombaut, docent ecologie en milieukunde, interessante sleutels ontdekt. Ze kunnen de bevolkingsdichtheid in de stedelijke lobben, dorpscentra en kernen vergroten. Met grote woonkwaliteit. Dit is kwaliteitsvolle verdichting.
Een eerste belangrijke sleutel is het inzetten op ‘burgerbouwgroepen’, een tweede sleutel is de introductie van ‘semi-publieke gemeenschappelijke ruimten in ecowijken, zowel in de buitenruimte als tussen en ook binnen in gebouwen. Inderdaad blijkt een goed doordachte public-private gradiënt een goede stedenbouwkundige strategie voor het oplossen van talrijke ecologische én sociologische problemen. In deze webinar bespreekt een aantal spraakmakende en inspirerende voorbeelden besproken van ecologische woonwijken uit Europese dorpen en steden.

(Her)bekijk deze webinar