In de aanloop naar de Global Climate Strike op 20 september en de Klimaatactie-top van de VN op 23 september presenteert Grootouders voor het Klimaat enkele bijdragen van bekende wetenschapsjournalisten die klimaatfeiten en onafhankelijk onderzoek beogen.
Vechten voor ons overleven schetst de klimaatzorgen en -inspanningen van de Melanesische en Polynesische eilanden, hun gezamenlijke Verklaring van Nadi Bay en de arrogante manier waarop de fossiele lobby in grote buur Australië hen en de hele wereld een neus zet. Jacques van Gastel tipte hierover de publicaties van Kate Lyons en Adam Morton in de Britse onafhankelijke kwaliteitskrant The Guardian met de laconieke opmerking “Misschien op dit ogenblik ver van ons bed. Wij zouden ons vooral moeten focussen op het Vlaams/Belgisch klimaatplan, maar… Ik denk dat vele van onze leiders ook bij die categorie horen.”
Fiji’s model klimaatbeleid
Over een week keurt het parlement van Fiji, een kleine eilandenstaat in de Stille Oceaan, een zeer ambitieus klimaatbeleidsplan goed en dat wellicht unaniem. Fiji loopt daarmee vooruit op de VN klimaatactietop van 23 september a.s. De klimaatwet van Fiji bevat strenge beperkingen op het gebruik van plastics, een plan om tegen 2050 volledig klimaatneutraal te zijn en procedures voor de hervestiging van door de klimaatverandering bedreigde dorpen. Fiji is ook het eerste en enige land ter wereld met een minister, bevoegd voor economie én klimaat. “Wij begrijpen de relatie tussen een sterke economie en een stabiel klimaat,” zegt minister Sayed-Khaiyum daarover. De opwarming van de aarde is “een gevecht voor ons fysieke en materiële voortbestaan”. Daarom is de beslissing van de wereldleiders in Bonn (COP23) – onder druk van Saoedi Arabië en andere olieproducerende landen – om de opwarming van de aarde niet langer onder de 1.5°C te willen houden “ronduit onverantwoordelijk en egoïstisch”. “Onze hoop werd weggeblazen”. Dat moet anders. En Fiji rekent erop dat vele landen Fiji zullen navolgen.
De Verklaring van Nadi Bay
Het Pacific Islands Development Forum deed dat op 31 juli in Tuvalu met de Verklaring van Nadi Bay over de Klimaatcrisis. Daarin vragen ze de economische grootmachten om in New York wel actie te ondernemen. “Wetenschappers voorspellen dat de koraalatol-staten tegen 2030 onbewoonbaar zullen zijn en tegen 2100 volledig verzwolgen. Dit hangt ons boven het hoofd, zonder dat we daar ook maar enige schuld aan hebben,” aldus Sayed-Khaiyum. De eilandbewoners weten waarover ze spreken. In 2016 maakte orkaan Winston veel slachtoffers en verwoestte in één klap een derde van het GNP van Fiji.
Australiës nieuwe koolmijnen
In hun verklaring drukken de deelnemers ook hun diepe bezorgdheid uit over het gebrek aan ‘begrip, ambitie en engagement’ van de ontwikkelde landen. Ze eisen een onmiddellijke vermindering van de broeikasgasemissies en vragen Australië met name om geen nieuwe koolmijnen te ontginnen en de bestaande mijnen op tien jaar tijd gefaseerd te sluiten. Eerste minister Bainimarama – oud-voorzitter van VN klimaatconferentie COP23 – gaf Australië een veeg uit de pan omdat het de eigen kortetermijn-economische belangen boven het milieu en boven het welzijn van zijn buren blijft stellen. Ook Papua Nieuw-Guinea riep Australië nadrukkelijk op om de landen in de Stille Oceaan te behoeden voor klimaatopwarming.
Australië schoffeert buren op PIF
Van 13 tot 16 augustus hielden de 18 PIF (Pacific Islands Forum) leiders dan hun 50ste meeting in Tuvalu. Daar legde Australië de oproep van de andere landen, waaronder de Nieuw-Zeelandse premier Ardern, naast zich neer met de sneer dat PIF-leiders al blij mochten zijn dat Australië de (bijzonder lage) doelstellingen, afgesproken in Parijs in 2015, zou halen. Maar zelfs dat is hoogst twijfelachtig volgens klimaatexperten. Met het huidige beleid stijgt Australiës uitstoot immers jaar na jaar en de doelstellingen waren al minimaal. Het land kondigde zelfs aan om niet gebruikte uitstootrechten uit het Kyoto-akkoord alsnog op te gebruiken. Alle andere ontwikkelde landen zien daarvan af. Australië liet uit de Tuvalu-verklaring zelfs alle passages schrappen die naar ‘klimaatverandering’ of ‘klimaatcrisis’ verwezen. Enkel de term “de realiteit van klimaatverandering” kreeg hun fiat. Die slaat op plannen van de Liberal Party om in Queensland een koolmijn te starten die meer CO2 zal produceren dan heel Oostenrijk of de stad New York. In New York wacht VN secretaris-generaal Guterres nog steeds op doelstellingen en actieplannen uit Canberra. Hij weet intussen dat we nog maximaal 12 jaar de tijd hebben om drastisch in te grijpen.
Uiteraard was PIF-voorzitter Sopoaga zeer teleurgesteld. Hij drong opnieuw aan om te focussen op “overleving, niet op de economie van individuele landen.”
Reactie toevoegen