De Reizende Dichters is een collectief van vrijetijdsdichters uit Nederland. Een van de aangesloten poëten is Casper Markesteijn. In augustus traden een aantal van de dichters op in de kerk van Burgh-Haamstede tijdens de expositie ‘Zuid-Afrika Landt in Burgh’ van kunstenares Ingrid Bowring. Het was daar dat Christel van de Walle, grootouder voor het klimaat, Casper Markesteijn zijn gedicht ‘Klimaattop’ hoorde voordragen.
Klimaattop
De klimaattop was een top zonder sneeuw
zoals de toppen aan het einde van de eeuw
zullen zijn. Deze top bood hooguit minder olie
op de vuren die branden bij Pernis
en overal ter wereld waar van olie sprake is.
Er was zand genoeg om je kop in te steken
en het anderen in de ogen te strooien.
Ziende blind en horende doof werd ginder
de kloof tussen zienden en blinden niet minder.
Men was bijeen om elkaar de loef af te steken,
om praatjes voor de vaak te horen,
om intussen nieuwe bronnen aan te boren
en voor eigen parochie te preken.
Het is voor een kameel makkelijker door het oog
van een naald te gaan dan voor een olieboer
minder te pompen. Die probeert zienden een loer
te draaien en de kraan wijd open. De olieboer boog
niet voor de wereld. Zo is de top verworden
tot een hoopje zand dat in de woestijn verwaait.
Sultans haan heeft weer koning gekraaid.
Hij stond weer bovenaan in de pikorde.
Casper Markesteijn
Reactie toevoegen