Grootouders in ‘Kerk en Leven’

Jos Van Hoeydonck: „Iedereen kan zijn steentje bijdragen in de strijd voor een beter klimaat.” © Filip Ceulemans

U zag ze misschien ook al staan aan de rand van de weg tijdens de klimaatmarsen die jongeren de voorbije maanden organiseerden, grootouders die met spandoeken hun steun betuigden aan de spijbelende scholieren. Alvast Jos Van Hoeydonck uit de Boechoutse deelgemeente Vremde trok steevast naar Brussel om er zich solidair te tonen met de jongeren. „Als grootouder van zeventien kleinkinderen vind ik het mijn plicht om me te engageren”, zegt hij.
Grootouders voor het Klimaat is in Vlaanderen een betrekkelijk jonge organisatie. „Ze ontstond in de schoot van Groen Plus, toen de klimaatmarsen begin dit jaar van start gingen”, vervolgt Jos Van Hoeydonck. „Al snel werd beslist er een beweging van te maken die los staat van eender welke politieke partij. Dat betekent niet dat we afkerig zijn van politiek. We willen immers dat politici actie ondernemen om het klimaat te redden.”
„Het is de hoogste tijd om in verzet te gaan tegen de manier waarop politici omspringen met het klimaat”, vervolgt de strijdbare grootouder. „Laat het wel duidelijk zijn dat het gaat om vreedzaam verzet en om burgerlijke ongehoorzaamheid. Als voorbeeld neem ik graag Mahatma Gandhi die met zijn vreedzame verzet in India veel wist te bereiken.”
Op de vraag waarom hij zich engageert voor Grootouders voor het Klimaat moet Jos Van Hoeydonck geen seconde nadenken. Hij wijst resoluut naar de drie kleinkinderen die hij, samen met zijn echtgenote, tijdens de vakantie opvangt. „Ik zal de desastreuze gevolgen van de klimaatverandering misschien zelf niet meer meemaken. Mijn kleinkinderen echter wel”, klinkt het. „Het is duidelijk dat onze generatie een grote verantwoordelijkheid draagt. Niet onze ouders of grootouders. Zij hadden geen auto, gingen niet met het vliegtuig op reis en aten slechts zelden vlees.”< „Als grootouders is het mijn plicht op te komen voor mijn kleinkinderen” br>In de strijd tegen de klimaatverandering kan volgens Jos Van Hoeydonck zowel ieder individu als de overheid een duit in het zakje doen. „De verantwoordelijkheid van de overheid is overduidelijk”, meent hij. „Het kan toch niet dat een vliegreis naar Spanje enkele tientallen euro kost, terwijl een meer milieuvriendelijke treinreis naar datzelfde land veel langer duurt en ook nog een pak duurder is.”
De verantwoordelijkheid van de overheid ontslaat het individu niet van zijn verantwoordelijkheid. „Jaren geleden al zetten we onze auto aan de kant, we installeerden zonnepanelen, proberen zuinig om te gaan met ons waterverbruik enzovoorts. Wanneer iedereen voor de eigen deur keert, is de hele straat schoon.”
Grootouders voor het Klimaat heeft niet de ambitie zelf veel acties op het getouw te zetten. „We bieden voornamelijk ondersteuning aan de scholieren en de studenten wanneer zij acties ondernemen”, zegt Van Hoeydonck. „Tijdens betogingen staan we langszij met spandoeken en aan het einde van de betoging sluiten we aan. Ook bieden we bijvoorbeeld onze hulp aan bij het klimaatcafé dat Students for Climate Antwerpen organiseert, samen met andere klimaatactiegroepen. De komende maanden zullen we nog van ons laten horen om druk te blijven zetten op de politieke wereld.”
Voor de Kerk begint op 1 september met de Wereldgebedsdag voor het Behoud van de Schepping de zogenoemde Scheppingsperiode. Tot 4 oktober, niet toevallig de feestdag van Sint-Franciscus, wordt aandacht gevraagd het milieu. „Als klimaatbeweging zijn we verheugd dat de paus Greta Thunberg heeft ontvangen en klare taal spreekt over de klimaatcrisis”, zegt Hugo Van Dienderen van Grootouders voor het Klimaat tot besluit. „De groene encycliek Laudato si’ is een hart onder de riem voor iedereen die begaan is met het klimaat.

Grootouders voor het Klimaat zijn zichtbaar aanwezig op de klimaatmarsen van Youth for Climate. © Tijs Vanderstappen

U zag ze misschien ook al staan aan de rand van de weg tijdens de klimaatmarsen die jongeren de voorbije maanden organiseerden, grootouders die met spandoeken hun steun betuigden aan de spijbelende scholieren. Alvast Marleen De Vry uit Tielt-Winge trok steevast naar Brussel om er zich solidair te tonen met de jongeren. Als grootouder van acht kleinkinderen vind ze het logisch zich daarvoor te engageren.
De kiemen voor Grootouders voor het Klimaat werden gelegd in december vorig jaar, nog vóór de eerste betogingen van Youth for Climate van start gingen. „Er hing uiteraard al wel iets in de lucht”, zegt Marleen De Vry. „Tijdens de klimaatmars van begin december werden de eerste contacten gelegd, waarna het plotseling snel ging. Vanuit onze beweging wilden we meteen de jongeren steunen in hun acties omdat we zagen dat ze heel wat tegenkanting kregen. Ik was aanwezig op de meeste klimaatmarsen, zelfs op de allereerste die niet werd toegelaten door de stad Brussel. Met onze witte hesjes en spandoeken zijn we bewust zichtbaar aanwezig en sluiten we steeds achteraan de betoging aan. Ook vandaag hebben we geregeld contact, bijvoorbeeld bij het schrijven van een open brief of het formuleren van commentaar op de voorstellen voor een nieuwe regering.”
„Als grootouders zijn we niet bepaald de grootste slachtoffers van de klimaatverandering. We moeten echter opkomen voor onze kleinkinderen. Zij maken zich grote zorgen, maar ze zijn nog te jong om te mogen stemmen. Voor hen is de overleving van de planeet belangrijk.”
Voor de organisatie Grootouders voor het Klimaat houdt Marleen De Vry zich vooral bezig met de website. „Daarop vind je uiteraard ons manifest met zeven speerpunten waarover we uitgebreid hebben gebrainstormd. En ruim dertig ‘ambassadeurs’ met een diverse maatschappelijke en politieke achtergrond maken er duidelijk waarom ze de klimaatzaak ondersteunen.
Bij Marleen De Vry’s generatie leeft vaak een gevoel van verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt met het klimaat. „Het is onze generatie van babyboomers die de huidige klimaatverandering mee heeft veroorzaakt”, zegt ze. „Dat we er schuld aan hebben, is misschien iets te gewichtig geformuleerd, maar we kunnen niet ontkennen dat de Club van Rome eind jaren 1950 al haar bezorgdheid uitte over de toekomst van de wereld.” Voor de Kerk begint op 1 september met de Wereldgebedsdag voor het Behoud van de Schepping de zogenoemde Scheppingsperiode. Tot 4 oktober, niet toevallig de feestdag van Sint-Franciscus, wordt aandacht gevraagd het milieu. „Als klimaatbeweging zijn we verheugd dat de paus Greta Thunberg heeft ontvangen en klare taal spreekt over de klimaatcrisis”, zegt Hugo Van Dienderen van Grootouders voor het Klimaat tot besluit. „De groene encycliek Laudato si’ is een hart onder de riem voor iedereen die begaan is met het klimaat.”

Dat velen met een kerkelijke achtergrond actief zijn bij Grootouders voor het Klimaat is voor Marleen De Vry geen verrassing. Zelf is ze lector in de Sint-Pieterskerk in Bekkevoort. „In Laudato si’ spreekt paus Franciscus zich uit tegen de wegwerpcultuur en tegen hebzucht. Klimaat en geloof gaan hier hand in hand”, besluit ze.