Foto-Jef-vandebroek-in-mem-BB_169

In memoriam Jef Van den Broeck

De Grootouders voor het Klimaat rouwen om één van hun ambassadeurs van het eerste uur, professor emeritus Jef Van den Broeck, geboren op 4 maart 1940 en vorige week overleden.

Jef Van den Broeck was ingenieur-architect, ruimtelijke planner-stedenbouwkundige en professor emeritus aan de KU Leuven. Jef was ook docent aan het Henry Van de Velde-instituut, nu Artesis Hogeschool. Hij was een zeer boeiende en deskundige lesgever, mede omdat hij daarbij zijn ervaring als medestichter en voormalig afgevaardigd bestuurder van de Studiegroep Omgeving betrok. Hij kon de aandacht voor ruimtelijke kwaliteit op een heldere en inspirerende manier opwekken en cultiveren.

Jef was zeer betrokken bij de ruimtelijke en sociale ontwikkelingen van de stad Antwerpen. Op het einde van de jaren tachtig was hij een van de trekkers van de Antwerpse vzw Stad aan de Stroom, een organisatie die je vandaag zou kunnen vergelijken met Straten-generaal en Ringland. Door zijn rol bij Stad aan de Stroom lag hij mee aan de basis van projecten zoals de nieuwe Scheldekaaien, de Gedempte Zuiderdokken en het Eilandje. Jef was ook lid van de Ringland Academie en ondersteuner van het eerste uur. Hij was ook jarenlang voorzitter van de Antwerpse GECORO (Gemeentelijke Commissie voor de Ruimtelijke Ordening). Ook voor de ontwikkeling van de Gentse Kanaalzone was Jef’s inspiratie van groot belang.

Zoals al onze ambassadeurs vroegen we aan Jef een statement. In de passage die volgt herkennen we zoveel idealen waarvoor Jef stond: voorop stond ruimtelijke kwaliteit, maar ook aandacht voor haalbare en praktische oplossingen. Dit combineerde hij met een zeer participatieve en democratische opstelling: zo paste hij de multi-stakeholdermethode al toe “avant la lettre”.

Binnen ons vakgebied, ruimtelijke planning, streven we al decennia naar de kwaliteit van onze ruimte en onze directe omgeving…Er is … een totaal nieuw eenduidig beleid nodig. En daarom verwelkom ik sterk de klimaatactie van zo vele jongeren. Ze geven me nieuwe hoop en zorgen voor nieuw optimisme. Hebben de jongeren en experten geen gelijk als ze zeggen dat het klimaat verandert, dat de polen smelten, de waterspiegel stijgt, de bossen verdwijnen? Hebben ze geen gelijk als ze zeggen dat we er allemaal iets aan moeten doen en dat het dringend is? … Samen met onze jongeren en met ‘Grootouders voor het Klimaat’ ben ik wel bezorgd. En ik pleit voor een democratie die er ook om geeft en er iets aan doet. Een democratie waar inhoud, ook op lange termijn, terug belangrijk wordt.”   

Hieronder een getuigenis over Jef Van den Broeck van Paul Van Dyck, gewezen schepen van Mortsel. Paul heeft Jef goed gekend.

PIONIER

Zelf leerde ik Jef kennen toen hij met zijn pas gelanceerde studiegroep Omgeving in Mortsel het éérste gemeentelijk structuurplan van Vlaanderen mocht opmaken. Na de bekendmaking in 1972 werden er van 1973 tot 1975 diverse stappen gezet om in mei 1975 tot de goedkeuring te komen in de gemeenteraad. Ik was toen jong activist en actief in de Dieseghemwijk (Wijkcomité Dieseghem, later Wijkraad Noord) en secretaris van het Mortsels Aktiekomitee Leefmilieu. Samen met vrienden beet ik me vast in de plannen, wat resulteerde in lokale petitie ondersteuning voor belangrijke punten. Met in totaal enkele duizenden handtekeningen. Allemaal van Mortselaars. Mijn bezwaarschrift – dat weet ik nog goed – telde 23 bladzijden. En dat was niet alleen kritisch met suggesties, ik ondersteunde – mee namens onze actie – tal van belangrijke punten… die toen soms erg gevoelig lagen in de gemeenteraad. Maar ze werden toén op de kaart gezet en…
Het betekende een kentering naar het beleid toe.

GROENE VINGERS REIKEND TOT IN DE KERNSTAD

Jef heeft op een bijzondere wijze tal van mensen diepere inzichten bezorgd omtrent ruimtelijke ordening.
Eén van zijn visies op de groot Antwerpse ruimtelijke structuur was bvb die van de “groene vingers reikend tot in de kernstad”. Waar hij naast de parken Middelheim/Den Brandt/Nachtegalenpark en Rivierenhof bvb ook de belangrijke ruimte zag, die het immer verlieslatende vliegveld van Deurne was, is en blijft. Een gebied zo groot als Rivierenhof, met binnen een straal van 3km pakweg 300.000 mensen. Jef was overigens ook een aantal jaren later betrokken bij de actie om van het vliegveld een stadsgewestpark te maken.

BELANGRIJK BOEK OVER 70 JAAR RUIMTELIJKE ORDENING IN HET ANTWERPSE…

Een paar jaar geleden was Jef samen met onder meer Peter Vermeulen (Ringland én Stramien) auteur van het boek Herwonnen Stad. Een overzicht van 70 jaar ruimtelijke ordening in Antwerpen. Een standaardwerk is dit, waar Jef me een exemplaar cadeau van deed met een persoonlijke boodschap erin, die ik voor altijd ga blijven koesteren…

Ook langs deze weg wil ik mijn diep medeleven betuigen ten aanzien van de familie. Voor mij is één van dé mensen heengegaan, die mij een dieper inzicht heeft bezorgd inzake ruimtelijke planning.

Paul Van Dyck

——

Hieronder het overlijdensbericht dat we van de familie ontvingen

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .