Koen Platevoet overleden

We moeten het overlijden melden van Koen Platevoet. Met hem verliezen de Grootouders een voortrekker, inspirator en organisator. Officieel noemden we hem ‘coördinator’, maar hij was natuurlijk veel meer.

Koen had dat charisma dat hem de juiste man maakte voor de actie. Hij onderhield de contacten met jongeren, politie, pers, organisatoren, bracht structuur in de club, bewaakte het profiel, besefte hoe belangrijk communicatie is, hoe de Grootouders beter dan wie ook de brug slaan tussen onze samenleving en de volgende generaties. Hij had een groot aandeel in de groei van onze beweging, inhoudelijk, getalsmatig en qua invloed.

De woorden in de vele reacties op zijn overlijden laten dat zien. Erkentelijkheid, dankbaarheid, waardering. Humor, vriendschap, schoonheid, dynamisme, energie, toewijding. Ambitieus, professioneel, robuust, creatief, gedreven. Sterkhouder, rebel, geweldige kerel, vriend. Opvallend vaak vriend.

Koen wist waar hij mee bezig was. Met mensen, namelijk. Nieuwe GvK-vrij­willi­gers sprak hij aan door hen het belang van klimaat­activisme duidelijk te maken en meteen te laten zien hoe je dat prak­tisch aanpakt. Voor de jongeren stond hij altijd klaar, gewoon, betrokken, on­voor­waarde­lijk. Vader­lijk ja, be­voog­dend nee. Als het kon, achter de schermen, op het podium als het nodig was. Professioneel, met een kwink­slag, opmerk­zaam en altijd bereid, met de glimlach. Door­gewinterde GvK’ers kon hij inspireren, elk idee was welkom. Hij bekeek dat kritisch, dat wel, soms kreeg je een frons, maar altijd, altijd met die glimlach. Ook in het dagelijkse reilen en zeilen van de beweging nam hij zijn kritische rol ernstig. Met al te onstuimige impul­sieve voor­stellen wist hij wel raad.

Koen combineerde visie met doelmatigheid, openheid met focus. Hij zag de klare lijn, de weg en de struikelstenen. Zelfs in die moeilijke coronatijden slaagden de Grootouders erin actief te blijven en er juist sterker en flexibeler uit te komen. Hij bewaakte de kernopdracht en zag de mogelijkheden van de beweging, breed en ver. Daar was hij duidelijk in en zijn oordeel was bijwijlen streng, maar hij bleef altijd innemend. Die glimlach ook.

Hij was trots op zijn kinderen, maar hij was vooral grootvader. Hoe zijn ogen blonken wanneer hij naast een kleinkind stond. Hoe die jongens blonken wanneer hij naast hen stond.

Dank je wel, Koen. Wat een erfenis.

Blijf glimlachen, Koen.