Leo Vanderheyden

“Een milieuvriendelijke pottenbakker”, zo omschrijft kunstenaar en keramist Leo Vanderheyden zichzelf als hij toezegt om ambassadeur van Grootouders voor het Klimaat te worden. Kunstenaars als Leo komen op een eigen manier dicht bij milieu en natuur. Zo was Leo Vanderheyden begin jaren ’80 verbaasd dat restjes klei en glazuur in de riolering gedumpt werden. 40 jaar later organiseert hij een expo waar kunstenaars hun visie op onze veranderende wereld geven. Hieronder Leo aan het woord over keramiek, milieubesef en vis uit de Schelde.

Al sinds mijn jeugdjaren, zo vanaf begin de jaren 70, zat ik al met mijn neus in de natuur. Ik kocht me een verrekijker en liep elke week rond in Den Bunt in Hamme (O.-Vl.) om vogels te spotten. Ik zag toen vogels die ik nu niet meer opmerk: bonte kraai, leeuwerik, klapekster, kneu, … Vele mooie plekjes zijn nu volgebouwd. Gelukkig rest er nog wel wat boeiende natuur tussen de Durme en de Schelde.

Toen ik begin de jaren 80 met keramiek begon te werken was ik (en ik niet alleen) verbaasd dat men restjes klei en vooral resten glazuur zo maar in de riolering dumpte. Al spoedig zochten enkel milieubewuste cursisten naar een oplossing voor dit chemisch probleem. Nu ik zelf al vele jaren een keramiekatelier in Temse heb en veel workshops over glazuur geef in Vlaanderen (Borgloon, Rumst, Sint-Niklaas, Temse, Nevele, Oostende), ben ik nog heviger bekommerd om de zorg voor het milieu en het zorgvuldig recycleren van klei en resten glazuur.

Als je weet dat de natuur er duizenden jaren over gedaan heeft om klei te “produceren” en dat de grondstoffen voor glazuur eindig zijn en vaak milieubelastend, is het de taak van elke keramist om zeer zorgzaam en voorzichtig om te springen met deze stoffen. Zorg voor het milieu is dan ook een belangrijk onderdeel van mijn workshops. In 2014 organiseerde ik een keramiektentoonstelling “De Schelde kleurt” waar een 30-tal kunstenaars hun werken kleurden met Scheldeslib. Dit was dan ook een goede gelegenheid om bezoekers er attent op te maken dat de Schelde nog steeds een afvaldepot is van soms heel giftige stoffen: kwik, cadmium, lood, … en dat vis uit de Schelde niet zo gezond is als hij eruit ziet.

Als actief lid van Natuurpunt afdeling Scousele, heb ik dit jaar het initiatief genomen om een expo te organiseren met als titel “De wereld op drift, hoop en wanhoop”. Kunstenaars van allerlei pluimage hebben op hun manier hun visie op onze veranderende wereld gegeven. Ook een stand van Grootouders voor het Klimaat en Natuurpunt mocht niet ontbreken want zij duwen meer dan ooit aan de kar van het klimaatbesef en de milieuzorg.

Welkom, Leo !