Op deze pagina volgen we een initiatief van Grootouders voor het Klimaat: MarchForFuture. Twintig Grootouders  stappen 100 km van Edinburg naar Glasgow. Daar zullen ze onze bekommernissen aan de onderhandelaars van de Klimaatconferentie van Glasgow (COP26) overbrengen. Ze volgen daarbij een route die de opgang van de industriële revolutie symboliseert, met namen als James Watt en John Cockerill.

Naar Edinburgh reizen ze met de trein, dat vandaag het meest duurzame transportmiddel is voor die afstanden. Ze vertrekken op zondag 24 oktober om 13 uur bij het EU-parlement in Brussel, waar je hen kunt uitwuiven.

Hier kun je hen dagelijks volgen: hun traject, hun hoop, hun ontmoetingen en hun bedenkingen bij succes en tegenspoed.

Doel en motivatie

Twintig Grootouders stappen van 26 tot 29 oktober van Edinburgh naar Glasgow, waar de Klimaatconferentie start. Daar brengen ze de verzuchtingen over van een belangrijk segment van onze samenleving, de ouderen. Zij hebben in de loop van hun actief leven de druk op de planeet onhoudbaar zien toenemen. De klimaatcrisis en de gevolgen die zich overal, ook bij ons manifesteren, zijn daar een symptoom van.

De transitie die we nodig moeten aanpakken omarmt alle geledingen en politieke voorkeuren, maar op de conferentie draagt de politiek, onze politici, een verpletterende verantwoordelijkheid. Daar willen we hen in steunen.

Ria Gielis en Mijnheertje Waarom. (Klik op de foto om hem te vergroten)
Hoe vertel ik het mijn kleinkinderen?

Zondag op de klimaatmars vroeg mijn 5-jarige kleinzoon, Mijnheertje Waarom, ineens:
“Waarom zijn we hier?”
“Omdat we beter voor de aarde moeten zorgen”, was mijn antwoord.
“Maar mama en papa zorgen toch goed voor de aarde” repliceerde hij, “Waarom staat iedereen hier dan te roepen?”

Plots besefte ik dat hem niet durfde vertellen wat hij en alle kindjes zullen meemaken als we nu niet wereldwijd en structureel de juiste maatregelen nemen. Dat we daarom roepen naar onze politici en de wereldleiders. Ik wil hem immers niet bang maken, dat lieve mannetje van mij. Ik ben zelf al bang genoeg. En zijn mama en papa ook.

“Hoe vertel ik het aan mijn kleinkinderen?” Daarover wil ik nadenken en praten tijdens het stappen van Edinburgh naar Glasgow.

Ria

Dringende oproep

Grootouders voor het Klimaat schreef namens alle senioren een dringende oproep aan de politici van alle beleidsniveaus.

De volledige (korte!) tekst lees je hier. De oproep wordt gesteund door vele ouderenverenigingen en is de kern van de boodschap die de Klimaatstappers willen overbrengen.

Deelnemers

Op deze foto staan 14 van de 20 stappers voor het klimaat. Dat is 70% – een reductiepercentage dat we tegen 2030 graag gerealiseerd zouden zien voor onze uitstoot van broeikasgassen.

De deelnemers:
Marleen Brynaert, Mieke Clymans, Hilde De Belder, Dirk De Beul, Luc Debuyst, Wilfried Defillet, Marc Desmet, Toni Dohogne, Martine Drouart, Ria Gielis, Ludo Heselmans, Hilde Naessens, Frans Op de Beeck, Lieve Parmentier, Denise Puttaert, Christel Van de Walle, Dirk Van Esbroeck, Arnold Van Hove, Erik Verhaert, Hilde Verrelst

Een tocht langs de industriële revolutie

In het midden van het Luxemburgplein, ons vertrekpunt, staat het standbeeld van John Cockerill (1790-1840), grondlegger van wat ooit ’s werelds grootste staalbedrijf was. Na verschillende fusies waarvan een van de laatste de naam Cockerill-Sambre droeg, is de staalverwerking ondergebracht bij ArcelorMittal. De naam van de stichter blijft echter voortbestaan in het bedrijf John Cockerill, het vroegere CMI, gespecialiseerd in metaal en hightech.

Samen met zijn vader William Cockerill (1759-1832) zijn zij de grondleggers van de industriële revolutie in België. België werd zo het eerste land op het continent waar deze revolutie van start ging. Het was William Cockerill die voor de familie Simonis uit Verviers Spinning Jenny vanuit Engeland naar België smokkelde (1799). (Om dezelfde tijd smokkelde Lieven Bauwens de Mule Jenny naar Gent, waarmee sterker garen kon worden gesponnen).

De tocht vanaf Edinburgh langs de het Union Canal en het Fort and Clyde Canal, beide uit de beginjaren van de industriële revolutie, brengt ons tot Glasgow. Het is aan de universiteit van Glasgow dat James Watt (1736-1819) erin slaagde om van de machine van Thomas Newcommen een moderne stoommachine te maken door, in 1769, het rendement van 1% naar 19%, te brengen. Een reuzenstap. Mede door de overvloedige aanwezigheid van steenkool en ijzererts in het nabijgelegen Lancashire kreeg de industrialisatie de wind in de zeilen.

Het revolutionaire aan het werk van James Watt, en in zekere mate zijn voorganger Thomas Newcommen, is de omzetting van warmte in arbeid. Dat principe bleef zo tot in onze dagen, waarbij fossiele brandstoffen worden gestookt voor die warmte. Pas rond 1960 werd in elektriciteitscentrales  ook kernenergie gebruikt.

Onbedoeld werd de uitvinding van James Watt ook de start van de massale uitstoot van broeikasgassen.

Luc

Paul Magnette kocht alvast zijn steunkaart op de klimaatbetoging #BackToTheClimate. (Klik op de foto om hem te vergroten)
Sponsor de tocht

De twintig deelnemers betalen hun eigen reiskosten. Omdat dit echt geen plezierreisje wordt en de prijzen van trein en accommodatie veranderen (lees: stijgen) wil Grootouders voor het Klimaat voor noodzakelijke uitgaven bijspringen indien dat nodig is. En allicht wil jij daarmee helpen. Tenslotte stappen zij in onze naam en hoeven wij niet in de kou en de nattigheid te lopen.

Koop dus een steunkaart (je bent in goed gezelschap: zie de foto hierbij), of steun gewoon direct via deze link.

Vrijdag 22 oktober 2021
Hans Bruynincxkx bij 6 Antwerpse klimaatstappers. (Klik op de foto om hem te vergroten)
Vertrek van de Antwerpenaren

Directeur van het Europees Milieuagentschap wuift stappers uit

De Antwerpse deelnemers aan de March for Future van de Grootouders voor het Klimaat die zondag vertrekken op hun tocht, werden vandaag ontvangen door Hans Bruyninckx, directeur van het Europees Milieuagentschap, een agentschap dat informatie over de toestand van het milieu verzamelt en verspreidt.

Hans Bruyninckx wilde graag de stappers ontmoeten om hen aan te moedigen bij hun tocht naar Glasgow, waar begin november een klimaatconferentie begint. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om nog eens te schetsten wat er op de conferentie op het spel staat.

Bruyninckx: “Eigenlijk is deze conferentie een vervolg op die van Parijs. Ieder land moet nu duidelijk maken wat het wil doen. Al die maatregelen opgeteld moeten de temperatuurstijging onder de 2 graden houden. Bij voorkeur moet de stijging zo dicht mogelijk bij de 1,5 graad blijven want elke tiende van een graad hoger heeft consequenties.“ Volgens de directeur zitten we nu op een scharniermoment: “Als we nu niets doen komen we uit op 3 tot 3,5 graden verhoging. We kunnen nog bijsturen al zullen een aantal tendensen niet meer kunnen worden omgebogen. De ijskap van Groenland bijvoorbeeld zal verder smelten.”

Volgens Bruyninckx is er nog veel tegenstand vanuit landen die olie of kolen produceren. Of vanuit landen die heel veel energie verbruiken. En eveneens vanuit de ontwikkelingslanden, al zijn de bezwaren bij deze landen vooral ingegeven door budgettaire beslommeringen. Daar heeft Bruyninckx wel begrip voor: “De armste landen moeten we zeker steunen.”

Hans Bruyninckx onderstreept nog eens dat wetenschappelijk gezien een omkering mogelijk is. Maar op politiek vlak is hij minder gerust: “Enkel Europa is bereid om bindende maatregelen te nemen. Met de Green Deal en de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen met 55% tegen 2030. Positief is dat nu ook het financieel systeem wordt aangepakt, bijvoorbeeld door de investeringen van de banken onder de loep te nemen.”

Wat voor de directeur ook steeds meer duidelijk wordt, is dat biodiversiteit en klimaat onlosmakelijk verbonden zijn. Hij gaf een voorbeeld: “Degradatie van de bodem heeft een invloed op het CO2-niveau.” Volgend jaar gaat er in Kunming in China een conferentie door over biodiversiteit.

Als afronding dankte Hans Bruyninck de grootouders: “Als er niets gebeurt gaan jullie kleinkinderen tegen 2100 de gevolgen voelen. Zware regenval met overstromingen of toenemende hittegolven. Vooral de hitte zal veel slachtoffers vergen.”

Wilfried

Zondag 24 oktober 2021
De Antwerpse stappers kregen bij hun vertrek de steun van (o.m.) Elka Joris, Hugo Van Dienderen en Kristien Hemmerechts
Belangstelling voor de klimaatstappers op het Luxemburgplein in Brussel (klik op de foto om hem te vergroten)
Vertrek aan EU-parlement (Brussel)

De kop is eraf, de stappers van de March for Future zijn vertrokken. Uitwuiven gebeurde in verschillende etappes.

Een eerste afscheid had plaats aan het station van Berchem, waar de Antwerpse deelnemers door hun achterban werden uitgeleid. Een aantal kleinkinderen waren samen met hun ouders komen opdagen. Met een woordje van Hugo Van Dienderen, co-voorzitter van de Grootouders voor het Klimaat en een aanmoediging van ambassadeur van de Grootouders Kristien Hemmerrechts, vertrok de groep naar Brussel.

Op het Luxemburgplein, voor het standbeeld van John Cockerill, had dan een tweede uitzwaaisessie plaats. De symboliek van deze plek kon niemand ontgaan. Cockerill was de man die de industrialisering van België op het einde van de 18e – begin 19e eeuw inluidde. Milieu- of sociale regelgeving was in zijn tijd onbestaande.

Er werden enkele toespraakjes gehouden. Hugo Van Dienderen onderstreepte nog eens waarom de 20 deelnemers door de regen, de koude, de modder zouden optrekken: “Wij vragen aan de politici om ambitieuze en rechtvaardige klimaatmaatregelen te nemen.” Hij stak de spijbelende jongeren een hart onder de riem: “De uitspraak van Anuna De Wever over het spijbelen heeft veel commotie opgewekt. Maar laat ons eerlijk zijn, op zondag betogen wordt niet gehoord. En het gaat tenslotte om hun toekomst.”

Myriam Gerard, ondervoorzitter van de Grand-Parents pour le Climat had haar kleinzoontje Victor bij zich en zei: “De kleinkinderen hebben geen stem dus moeten de seniorenorganisaties het voor hen opnemen. Wij hebben een manifest opgesteld en vragen maatregelen voor het klimaat en de biodiversiteit.”

Als laatste nam Jules Geeroms het woord. Hij vergeleek de coronacrisis met de klimaatcrisis: “Beide crisissen zijn internationaal, hebben gevolgen die de ongelijkheid versterken en treffen alle generaties. Maar voor de eerste crisis werden de wetenschappers gehoord en volgden de politici hun aanbevelingen. Voor de tweede worden wetenschappers genegeerd.”

En dan trokken de stappers en sympathisanten samen naar het Zuidstation. Om daar de trein naar Londen te nemen.

Wilfried

Maandag 25 oktober 2021
Kleine actie in King's Cross (klik op de foto om hem te vergroten)
Aankomst in Edinburgh (klik op de foto om te vergroten)
Standbeeld Adam Smith (klik op de foto om hem te vergroten)
In de jeugdherberg (klik op de foto om hem te vergroten)
Voet op Britse bodem

Gisteravond kwamen de stappers van de March for Future met de Eurostar aan in het Saint Pancras­station in Londen. Er werd overnacht in slaap­zalen waarbij de mee­wandelende grootouders een instant jeugd­herberg­gevoel kregen.

De maandag begon met misschien wel een van de meest spannende activiteiten van de hele trip: het covid-onderzoek. In geval van een positieve uitslag zou een deelnemer verplicht de hele week in afzon­dering in een Londense hotel­kamer moeten door­brengen. Maar iedereen kreeg een ver­lossend “negatief” te horen en bijgevolg trok de hele groep richting King’s Crossstation.

De deelnemers aan de Klimaattocht zijn mensen met een missie. Tijdens het wachten in het station werd dan ook de spandoek uitgerold en het klimaat­lied gezongen: “We need to build a better future. And we need to start right now.” Maar zo hadden de veiligheidsdiensten van de spoorwegen het niet begrepen. De spandoek moest terug worden opgerold en iedereen werd aangemaand rustig op de trein te wachten. Het ontlokte bij delegatieleider Luc Debuyst de opmerking: “Dit is wellicht de kortste actie ooit van Grootouders voor het Klimaat.” Gelukkig was er nog Jasmine Earl, een Engelse zangeres die wel een optreden mocht geven in de vertrekhal. Zij zong een iets minder militant en meer romantisch Can you feel the love tonight.

De treinrit duurde 4,5 uur en gaf vooral een beeld van een groen land­schap. Het eerste deel doorheen Noord-Engeland en dan doorheen de Lowlands van Schotland. Ook hier veel weiden met schapen. Ooit was het anders en leverde dit deel van Schotland de kolen en het ijzer­erts om de beginnende indus­tria­lisering te voeden. Het weer onderweg was prachtig maar zodra de stappers in Edinburgh waren aangekomen, begon het te regenen. De zo gevreesde Schotse regen.

Edinburgh is de hoofdstad van Schotland en heeft wortels tot diep in de prehistorie. Tijdens de industrialisering was het echter een achter­blijver op Glasgow. Adam Smith heeft een standbeeld op de befaamde Royal Mile. Smith wordt beschouwd als de grondlegger van de moderne economie.

De grootouders brengen hun nacht door in Code – The Court. Een jeugd­herberg gebouwd op een voormalig gevangenis-gerechts­gebouw. De slaap­zalen hebben capsules in plaats van bedden. Je kan maar beter niet claustro­fobisch aangelegd zijn.

Wilfried

lees ook: gisteren

Dinsdag 26 oktober 2021
Groepsfoto (klik op de foto om hem te vergroten)
Een van de twee geïnterviewden: Ria (klik op de foto om te vergroten)
Eerste dagtocht

Deze morgen hadden we wat geluk én ongeluk. Het eerste was het gevolg van het tweede.

Ons ontbijt viel bijna in het water omdat ons niet gezegd was dat we dat moesten reserveren. Het hotel deed zijn uiterste best om ons ter wille te zijn zodat we toch nog konden ontbijten. Daardoor waren we later dan voorzien klaar om te vertrekken.

En nu komt het geluk : BBC ONE Scotland stond voor het hotel te wachten tot een anti-terrrorisme proces begon vlakbij.

Zij zagen ons in onze hesjes en met vlaggen en kwamen vragen wie we waren. Het resultaat: twee interviews, we zongen het klimaatlied en ons vertrek werd opgenomen. Hopelijk komt het op de buis. Zelf heeft een van de reporters met mijn toestel dat ook opgenomen.

In de voormiddag hielden we het droog, in de namiddag af en toe lichte buien. Twee Schotten vertelden ons dat zij het gewoon zijn om 4 seasons in an hour te hebben. And if you don’t like the weather, wait ten minutes.

Marc

Stappen langsheen het Union Canal

Toen de deelnemers aan de March for Future deze ochtend hun overnachtingsplek verlieten, werden ze opgewacht door een cameraploeg van BBC Scotland. Ook de Schotse media willen graag weten waarom  Belgische grootouders naar hun land waren afgezakt. Groepsleider Luc legde in zijn beste Engels uit dat wij van Edinburgh naar Glasgow opstappen om de deelnemers aan de klimaatconferentie aan te sporen duurzame en bindende maatregelen te nemen. Medestapper Ria Gielis vertelde hoe moeilijk het was de ernst van de klimaatopwarming aan de kleinkinderen uit te leggen zonder hen schrik aan te jagen.

We volgen het traject van het Union Canal. Dat werd aangelegd tussen 1818 en 1822 en was bedoeld voor het vervoer van steenkool, cement en bouwstenen uit de Hailes quarry steengroeve. Het kanaal kruist drie rivieren via een aquaduct. Het vervoer gebeurde met smalle boten die werden getrokken door twee paarden. In de 20e eeuw verloor deze waterweg aan economisch belang en in 1965 volgde de sluiting. Rond de eeuwwisseling werd het opgeknapt voor de pleziervaart. Het jaagpad is een mooie wandel- en fietsroute.

Voor het transport van de bagage en de bevoorrading ’s middags kunnen de grootouders rekenen op Dirk. Hij zorgt voor warme soep en brood en brengt ook de bagage van de ene plek naar de andere. En in geval van nood kan hij als bezemwagen dienen. Wij hoeven niet met koffers te sleuren en kunnen met elkaar praten en elkaar beter leren kennen. Of vragen beantwoorden van voorbijgangers die zich afvragen wat die groep gekleed in witte hesjes en met vlag voorop wil. In al die gesprekken komt een constante naar voor: elke deelnemer aan de mars is bekommerd om het klimaat en het milieu.

Neem nu Ria, (groot)moeder van drie kinderen en vijf kleinkinderen. Haar dochter heeft samen met twee ander mensen een verpakkingsarme winkel. Ze is een boerendochter en heeft als biologe jarenlang voor de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) gewerkt. “Milieu is al heel lang een bekommernis van mij, al sinds in 1972 Grenzen aan de groei van de Club van Rome verscheen.” Voor Ria is het duidelijk dat milieu en klimaat hand in hand gaan. En Vlaanderen heeft veel tijd verloren laten gaan: “Vlaanderen had wel aandacht voor fosfaten en stikstof in de bodem, maar niet voor koolstof.” Het is pas sinds een aantal jaren dat ze ook actief is in de klimaatbeweging. Ria: “Dat is juist. Sedert de kleinkinderen zijn geboren ben ik ook activist geworden. Want ik wens hen een goed leven. Een goed leven is goed genoeg, meer hoeft niet.”

Wilfried

Lees ook de vorige dagen: maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Woensdag 27 oktober 2021
We stappen naast het Union Canal (klik op de foto om hem te vergroten)
De Schotse regen (klik op de foto om te vergroten)
Dirk aan het kanaal (klik op de foto om te vergroten)
Daar is de gevreesde regen

De dag begon mooi en zonnig. Stilaan kwamen wolken aandrijven maar het bleef een lekker wandelweertje. De tocht leidde onder meer langs de streek waar vroeger olie werd gewonnen uit bitumenachtig schaliegesteente. Deze olie verving de tot dan gebruikte ‘walvisolie’ en diende om lampolie en zeep te maken en later ook petrol. Het afval werd gebruikt voor de bedding van enkele autowegen.

We passeerden Linlithgow. Daar werd in de 16de eeuw de Schotse Queen Mary geboren. Toen zij de strijd aanging met haar rivale Queen Elisabeth I moest zij het onderspit delven. Ze eindigde op het schavot waar ze werd onthoofd.

In de loop van de voormiddag belde Dennis van den Buijs van Radio 2. Hij stelde mij de kritische vraag, of je voor de ecologische duurzaamheid niet beter thuis kunt blijven? Mijn antwoord is ondubbelzinnig neen. Niet alleen zijn we met de trein gekomen maar bovenal moeten er zulke belangrijke beslissingen worden genomen dat beleidsmakers toch wel op de feiten moeten worden gewezen. En dat kan niet vanuit je luie zetel thuis.

’s Middags kwam ook de gevreesde Schotse regen uit de lucht gevallen. De witte Grootouders-hesjes maakten plaats voor allerlei bont gekleurde regenjassen en poncho’s. Het kon de pret niet drukken, toch niet helemaal. Wij, klimaatstappers zijn zo van onze opdracht overtuigd dat regen, wind of modder ons niet deert.

Neem nu Dirk (VE). Hij heeft er een loopbaan in de ontwikkelingssamenwerking op zitten: “Wij werkten vooral aan maatschappelijke ongelijkheid. Maar het werd snel duidelijk dat het klimaat zo bepalend is voor de levensomstandigheden van mensen in het Zuiden. In Azië komen de rurale gemeenschappen onder druk. En er liggen verscheidene grote metropolen aan de kust. Als het zeeniveau stijgt, gaan die onder lopen. Of kijk naar Afrika waar de boeren het slachtoffer worden van de wijzigende klimaatomstandigheden.” Toen Dirk op pensioen ging, heeft hij zich geëngageerd voor Grootouders voor het Klimaat: “Ik heb vijf kinderen en een pleegdochter. En twaalf kleinkinderen. Dat was een goeie stimulans”.

Wilfried

Lees ook de vorige dagen: dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Donderdag 28 oktober 2021
Het Forth and Clyde Canal (klik op de foto om hem te vergroten)
The Falkirk wheel (klik op de foto om te vergroten)
Christel (klik op de foto om te vergroten)
Onze vaandrig Hilde (klik op de foto om te vergroten)
Een ingenieuze constructie

Het was schrikken, deze ochtend bij het opstaan. In het nieuws zagen we beelden van ondergelopen straten in Glasgow. Alsof moeder aarde aan de conferentiegangers wilde zeggen dat de grenzen van het draagbare zijn bereikt. De dagtrip vandaag begon dan ook in de regen. Toen de eindmeet in zicht kwam piepte de zon vanachter de wolken .

Gisteren lieten we het Union Canal achter ons en vandaag stapten we verder langs het Forth and Clide Canal. Dit kanaal, aangelegd tussen 1768 en 1790, moest het transport van goederen vergemakkelijken. Sluizen verbonden het met het later aangelegd Union Canal.

De opkomst van de spoorwegen maakte het kanaal overbodig. In 1963 verkozen de bestuurders bij de aanleg van een autosnelweg, om de vaarweg aan de scheepvaart te onttrekken en de kruising met de weg te dempen. Ook het sluizenstelsel met het Union Canal werd afgebroken.

In 2001 werden beide kanalen opnieuw in gebruik genomen voor het toerisme. Voor de verbinding werd een scheepslift gekozen, het wiel van Falkirk. Het is een ingenieuze creatie  met twee gondels van 500 000 liter water. In een 5tal minuten draait het wiel 180 graden. Daarvoor zou slechts de energie van 8 warmwaterketels nodig zijn.

Tijdens de wandeling stapten we ook langs de muur van de Romeinse keizer Antoninus Pius. De muur was een nieuwe grens, iets verder naar het noorden dan de bekendere muur van Hadrianus. Het bouwwerk moest de Picten, de voorlopers van de Schotten, buiten het door de Romeinen bezette deel houden. Helaas, door de regen kon de muur op weinig belangstelling van de Grootouders rekenen.

Vandaag ontmoetten we een aantal groepen die ook op weg waren naar Glasgow. Engelsen, Schotten, Duitsers, Zweden, Zwitsers… Een aantal Duitsers waren gestart in Katowice waar de vorige klimaatconferentie plaats had. Dat soort ontmoetingen scherpt ons enthousiasme alleen maar aan.

Neem nu Christel. Zij heeft al lang aandacht voor de bedreiging van de biodiversiteit en is al decennialang steunend lid van Greenpeace, WWF en Natuurpunt. Dat is ook de reden waarom ze bij de Buurderij is aangesloten: “De manier waarop wij met de bodem omspringen is ronduit slecht. Ik steun dan ook kleine, familiale boeren die respect hebben voor hun grond.” Die bedreiging van de biodiversiteit brengt haar naadloos bij de klimaatverandering. “Er moeten maatregelen worden genomen. Maatregelen die sociaal-rechtvaardig zijn en met aandacht voor de volgende generaties.”

Wilfried

Andere groepen

Wat vandaag vooral deugd deed was dat we eindelijk andere groepen zagen, zoals die van de Pilgrimage to COP. Een groep van de Ökomenische Gemeinschaft (Duitsers en Zweden) is uit Polen en Zweden vertrokken. Elke dag 20 km te voet, 102 stapdagen, elke 7edag rustdag. We zagen ook een groep van een twintigtal Schotten en vanavond kwam in ons hotel (Ibis Bugdet Cumbernauld) ook de Nederlandse delegatie van The Climate Miles aan. 

ik verwacht dat we elkaar nog zullen zien, en al zeker zaterdag in de Pilgrims Procession (“a colourful, joyful procession through the streets of Glasgow!”). Maar daarover later meer.

Marc

Lees ook de vorige dagen: woensdag | dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Vrijdag 29 oktober 2021
Aankomst in Glasgow (klik op de foto om hem te vergroten)
De al even natte en even blije leden van Grandparents for Future uit Stockholm (klik op de foto om te vergroten)
Duitse deelnemers aan Pilgrimage for COP26 (klik op de foto om te vergroten)
Britse deelnemers aan de Pilgrimage for COP26 (kijk ook op de achtergrond) (klik op de foto om te vergroten)
Glasgow!

Langs het Forth Clydekanaal staan veel meidoornstruiken. De regendruppels bleven aan de rode besjes hangen en leken wel parels. Alsof de natuur zich had opgemaakt om de stappers voor het klimaat een hart onder de riem te steken. En dat was wel nodig want het werd een lange dag in de regen. Maar geen van de deelnemers liet zich ontmoedigen. Wij zijn dan ook meer dan overtuigd van onze inzet.

De motivatie om mee te stappen is voor de ene Grootouder vrij recent gegroeid, voor de andere is het dan weer een resultaat van een levenslange inzet.

Bij Hilde hebben de kinderen de klimaatzaak binnengebracht. “Onze kinderen hadden hun gedrag al langer aangepast. Het Klimaatbetoog van Nic Balthazar (hij noemt het een Stand-up Tragedy) heeft onze ogen geopend.” Haar deelname aan de mars was haast vanzelfsprekend, want als haar kleinkind haar later zou vragen dat onze generatie “wist dat het fout liep met het klimaat. Waarom hebben jullie dan niet ingegrepen?”, wil ze hem of haar recht in de ogen kunnen kijken en zeggen dat ze haar verantwoordelijkheid heeft opgenomen.

Bij Arnold dateert zijn inzet al van lang geleden: “Ik denk dat het begonnen is bij het uitkomen van het rapport van de Club van Rome Grenzen aan de Groei. En ook vanuit mijn tijd bij de scouts. En het milieu leidt tot het klimaat.”

Waar de Grootouders onderweg soms ook aan denken is welke boodschap zij aan de Vladimir Poetins, de Joe Bidens, de Xi Jipings, de Ursula Von der Leyens van deze wereld zouden meegeven? Wat zouden ze zeggen als ze drie minuten spreektijd op de conferentie zouden krijgen?

Daar moet Ludo niet lang over nadenken. “Kijk,” zegt hij, “toen ik in augustus op de radio hoorde over het rapport van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) en hoe slecht de situatie wel is, heb ik enkele nachten niet goed geslapen. Ik zou dan ook zeggen dat ik zelf kleine stappen kan nemen maar dat het beleid nu de grote stappen moet zetten.” Frans vult aan: “Bij de coronacrisis kon de overheid wel maatregelen opleggen. Ik zou dan ook zeggen dat hetzelfde moet gebeuren voor de klimaatcrisis.”

Ondertussen ontmoeten we steeds meer stappers op weg naar Glasgow, zoals de twee groepen van Pilgrimage for COP 26 die we gisteren al zagen (Duitsers, Zwitsers en Britten). Deze middag kwamen vier Zweden een bekertje soep meedrinken: de Grandparents for Future uit Stockholm. Sten-Ivan Bylund geeft wat uitleg: “We zijn gestart enkele weken nadat Greta Thunberg met haar schoolstaking is begonnen. We tellen nu al 700 leden. En we hebben een basistekst geschreven die we overhandigen aan de beleidsmakers.”

En dan kwamen we aan in Glasgow, uitgeregend,verkleumd en meer dan tevreden. Morgen komt de klimaattrein met de Belgische delegatie aan. We zullen in het station een ontvangstcomité vormen en onze eisen voor duurzame, bindende en sociaal-rechtvaardige maatregelen nog eens herhalen.  

Wilfried

Vandaag nattigheid gevoeld

Vandaag speelt de klimaatcrisis ons parten: regen bij het opstaan, regen onderweg, regen bij aankomst.  Zuid-West-Schotland en Noord:-West-Engeland kregen de voorbije dagen al 370 ml, vandaag wordt ons 400 ml beloofd, een hoeveelheid die normaal in een gemiddelde oktober (in het natte Schotland) in een hele maand valt.

Bij de beelden die we gisteren op de tv zagen, kregen we een déjà vu-gevoel. Uit hun oevers getreden beken (meer dan 2 meter hoger dan normaal), weggespoelde voetgangersbruggen, mensen geëvacueerd in opblaasbootjes, zandzakjes, betonblokken, water tot aan de rand van de borstwering. Straten en pleinen als kolkende rivieren. Kortom een hoog regenbom-gehalte.

Maar goed, we zijn in Glasgow geraakt, doornat van kop tot teen. We hadden onderweg een afspraak aan Stockfield junction met Nederlanders en Schotten, maar die … viel in het water.

Marc

Lees ook de vorige dagen: donderdag | woensdag | dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Zaterdag 30 oktober 2021
Aankomst biij James Watt (klik op de foto om hem te vergroten)
De kleurrijke Pilgrims procession (klik op de foto om hem te vergroten)
Grootouders waren erbij (klik op de foto om hem te vergroten)
Now is the time (klik om...)
Een dag vol activiteiten in Glasgow

Onze aankomstlijn: bij het standbeeld van James Watt

Toen wij zaterdag bij het standbeeld van James Watt stonden, kwam onze March for Future, de mars van de Grootouders voor het Klimaat officieel tot een einde. Een tocht die een week geleden begon aan het standbeeld van John Cockerill, de man die mede aan de basis van de industrialisering van België ligt. Watt verbeterde het rendement van de stoommachine van Thomas Newcomen en werd zo de ontwerper van de moderne stoommachine. Onbedoeld heeft hij daarmee dan ook de klimaatverstoring in gang gezet.

Vlaamse regering

Ondertussen bereikten ons berichten dat de Vlaamse regering maar niet tot een plan komt om de CO2-uitstoot te beperken. Dat kon niet op begrip van de Grootouders rekenen. Tony verwoordde het scherp: “Ongelooflijk dat de leidende partij in Vlaanderen op een populistische manier misbruik maakt van de grootste crisis ooit om zelf te kunnen scoren.”

Pilgrims Procession

In de namiddag sloten we aan bij een manifestatie van de Pilgrimage for COP26, een oecumenische beweging. De Pilgrims Procession (“a colourful, joyful procession through the streets of Glasgow!”) was een optocht van vooral mensen die naar Glasgow waren opgestapt, allen met gelijkaardige eisen: “Duurzame, rechtvaardige en afdwingbare maatregelen, nu.” Ongeveer 2000 mensen stapten door de straten van Glasgow.

Rail to the COP

Daarna gingen we naar het Central Station waar de Klimaattrein aankwam met aan boord zowel de Belgische delegatie als leden van Youth for Climate. Bij de delegatie waren federale minister voor klimaat Zakia Khattabi (Ecolo) en hoofd van Belgische delegatie Peter Wittoeck. Ze namen even de tijd voor een gesprekje.

Minister Khattabi zei dat het federale niveau ambitieuze doelstellingen heeft. “Helaas klinken er vanuit Vlaanderen nog maar heel recent positieve signalen. Eigenlijk is dat te laat. Zolang de deelstaten geen akkoord hebben, kan het federale niveau ook geen standpunt vertolken.” De minister wees er ook op dat de Europese Unie wel een plan heeft uitgewerkt en dat in wetten heeft gegoten. Khattabi besloot: “De Vlaamse regering riskeert zichzelf te isoleren. Want in de krant De Standaard staat dat bedrijfsleiders vragende partij zijn voor maatregelen. Sommigen beginnen al met de uitwerking ervan.”

Peter Wittoeck besefte dat we op een scharnierpunt zitten. Maar dat is geen eindpunt. De delegatieleider was hoopvol want volgens hem heeft het Britse voorzitterschap veel werk verzet. De VS en de EU zullen ambitieuze plannen voorleggen, China blijft echter ondermaats. Wittoeck ging verder: “In 2023 komt er een tweede ronde om ambities bij te schroeven en in 2025 komt er eveneens een bijsturing op landenniveau.”

Ook Anuna De Wever kwam dag zeggen. Zij was echter pessimistisch. “De ambities van de EU liggen laag, die van België nog lager. Dat een aantal betrokkenen enthousiast zijn, is omdat er voor de eerste keer iets beweegt. Bovendien zijn de klimaatwetten van de EU niet eens afdwingbaar.”

Wilfried

Lees ook de vorige dagen: vrijdagdonderdag | woensdag | dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Extinction Rebellion: walk the walk (klik op de foto om hem te vergroten)
Grootouders én kleinkinderen waren erbij (klik op de foto om hem te vergroten)
De blaiwe gewaden van ER (klik op de foto om hem te vergroten)
Minister Khattabi en Peter Wittoeck bij aankomst COP26 (klik om...)
Youth for Climate met o.m. Anuna De Wever bij aankomst COP26 (klik om...)
Grootouders evn minister Khattabi onder één vlag: March for Future (klik om...)
Zondag 31 oktober 2021
Een deel van het ontvangstcomié in Brussel-Zuid (klik op de foto om hem te vergroten)
Een deel van de 20 (klik op de foto om te vergroten)
Onze lokale treinen zijn niet berekend op veel bagage (klik op de foto om te vergroten)
De VN hoopt op politieke engagement (klik op de foto om te vergroten)
Een terugreis met hindernissen

Wat een rustigreisdagje moest worden, kwam dan toch met de nodige portie stress. Alleszins voor een aantal ons.

Zaterdag namen we afscheid van Glasgow. De stad werd ingenomen door de jongeren van Youth for Climate. We zagen zaterdagavond hoe enthousiast ze het station uitstroomden: het klimaatactivisme is in goeie handen, de oudjes konden een stap terugzetten.

Nu is het aan het jonge geweld om de regeringsleiders en de delegatieleden bij de les te houden.

Zondagochtend vroeg werd de bagage voor een laatste keer in de bestelwagen van Dirk geladen en vertrokken we te voet naar het station. We spoorden eerst van Glasgow naar Edinburgh en dan naar Londen. Helaas had de trein vertraging waardoor we snel van King’s Cross station naar Saint Pancrasstation moesten lopen. Maar er was nog geen man overboord.

In Saint Pancras moesten we de Passengers Locationform laten zien , het formulier dat we daags voordien online hadden aangevraagd en digitaal opgestuurd. Het kan op een smartphone worden opgeslagen.

De personeelsleden in het station probeerden heel snel de mensenmassa voorbij de controlepunten te krijgen. Maar toen onze delegatieleider aan de beurt was stokte de machine. “PLF form, sir?” – “It’s in the system” antwoordde Luk. Hij heeft namelijk geen smartphone en kon niets tonen. Ook Hilde had geen smartphone waardoor ook zij niets kon laten zien. Is er misschien een verkeerd woord gezegd of met een verkeerde intonatie, maar Luk en Hilde mochten niet meer verder.

Tot overmaat van ramp waren Nieske en Arnold net achter Luk en Hilde. Ze vonden het gevraagde formulier niet onmiddellijk op hun telefoon en mochten zich bij de ander twee voegen. De rest van de groep merkte dat er enkele grootouders niet meer volgden. Marc ging poolshoogte nemen en liep zich vast. Ondertussen tikten de minuten weg. De zaak kon niet vlug genoeg worden uitgeklaard en de Eurostar vertrok met vijf stappers minder.

gelukkig werd de zaak snel uitgeklaard en het vijftal kreeg een plaats op de volgende Eurostar. Ze mochten zelfs de resterende uren doorbrengen in de ‘Businessclass service’ waar snacks en drankjes op de kosten van het huis waren. Onze dochter glimlacht als ze het verhaal later hoort: “Tja, echte grootouders dus.”

Bij de aankomst in Brussel stond een ontvangstcomité ons op te wachten: Hugo Van Dienderen (co-voorzitter van de Grootouders voor het Klimaat), Myriam Gérard (ondervoorzitter van Grand-Parents pour le Climat), Thérèse Snoy (Voorzitter van Grand-Parents pour le Climat), Dominique Lemenu (communicatieverantwoordelijke van Grand-Parents pour le Climat) en Koen Platevoet (communicatieverantwoordelijke van Grootouders voor het Klimaat). We zongen een laatste keer het Klimaatlied en gingen dan elk onze eigen weg. Voor een aantal liep die nog even samen, naar het Covid testcentrum.

What do we want? Climate justice! When do we want it? Now!

Wilfried

Toen vrijdag de regen maar niet wou ophouden, moest ik denken aan het lied De Zee van Paul Van Vliet. Het eindigt zo:

Toen zweeg de zee en ik stond daar in de zomernacht
Ik zei: kan ik iets voor je doen misschien?
De zee heeft even nagedacht
Toen zei zij: zo overbodig als het was in vroeger dagen
Zo nodig is het nu om water naar de zee te dragen.

Dat zei de zee die me vertelde dat zij moe is
Die zei dat zij er zeer beroerd aan toe is
En als de zee zegt dat zij moe is
Wil dat zeggen dat het land er zeer beroerd aan toe is.

Dirk (VE)

Lees ook de vorige dagen: zaterdag | vrijdagdonderdag | woensdag | dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

Tenslotte
De deelnemers vertrekkensklaar met hun vlaggen (klik op de foto om hem te vergroten)
Luc omringd door de andere stappers (klik op de foto om te vergroten)
Stappen voor Glasgow: een terugblik

Deze March for Future van de Grootouders voor het Klimaat blijft voor de deelnemers een indringende ervaring. Dat komt vooreerst door het gevoel dat ze een bijdrage hebben geleverd om druk te zetten op een belangrijke conferentie. Maar ook de vlekkeloze uitwerking en het verloop van de mars hebben gezorgd voor een unieke belevenis.

Voor dat tweede tekende Luc Debuyst. De goedlachse man heeft er een militaire carrière op zitten. Hij heeft altijd interesse gehad voor natuur en milieu. Als 16-jarige kocht hij met zijn eerste zakgeld De grenzen aan de groei van de Club van Rome. Toch is zijn inzet voor ecologie pas op latere leeftijd begonnen, toen de ‘opruststelling’ wenkte. Maar de vaardigheden om een parcours uit te werken heeft hij kunnen oefenen in het leger.

Luc: “Als we op het terrein zaten, werkten we met kaarten, topografie, luchtfoto’s… Als het even kon gingen we ter plekke kijken. Met wat oefening lees je het terrein af van een topografische kaart maar het is altijd nuttig om het beeld dat je hebt gevormd te vergelijken met foto’s of ter plaatse gaan kijken.”

Voor die vaardigheid werd Luc in 2015 door de Grootouders voor het Klimaat gevraagd om de tocht naar de klimaatconferentie in Parijs voor te bereiden. “We hebben dat met tweeën gedaan. Ikzelf heb het traject Brussel-Vermand (St-Quentin) gedaan. Elk dagtocht hebben mijn vrouw Hilde en ik zelf verkend.”

De tocht naar Glasgow was een ander paar mouwen. Even gaan kijken zat er niet in. “Ik heb op het internet gezocht naar wandeltrajecten tussen Edinburgh en Glasgow en vond een route langs de twee kanalen. Ik heb topografische kaarten vergeleken met Google maps waar street view heel wat mogelijkheden biedt. Zo kon ik etappes plannen, picknickplaatsen vinden die bereikbaar zijn met de bestelwagen en zelfs kijken of er een bus in de buurt reed. Het vroeg wel veel tijd. Het opzoeken van hotels heb ik overgelaten aan Rik Samyn van Grootouders voor Klimaat Brugge.”

En is de missie geslaagd? “De mars is goed verlopen. We kregen persbelangstelling als was het meer in de Franstalige en zelfs Britse dan in de Nederlandstalige media.” En wat denkt hij over het Vlaamse klimaatakkoord? Dat vindt hij maar half werk. “Veel te laat begonnen, een aantal excellenties waren al op vakantie. Beperkte ambities voor een van de welvarendste regio’s van Europa. Onafgewerkte voorstellen zoals de elektrificatie van de wagens en de elektrische verwarming van huizen, idem dito voor de isolatie van de huizen. En wat met de technologieën voor verwarming die al bestaan? Het klimaatakkoord van de Vlaamse regering laat mij denken aan de leerling die zijn huistaak tijdens de speeltijd maakt omdat hij de avond voordien moest gaan voetballen.”

Wilfried

Lees ook de vorige dagen: zondag | zaterdag | vrijdagdonderdag | woensdag | dinsdag | maandag | zondag
Of ga naar het overzicht

In de media

Een maand later:

In een webinar voor de Antwerpse afdeling van de Grootouders keken de deelnemers terug op hun actie. Wie interesse heeft, kan dat hier nog herbekijken.

De March for Future in de media
okra.be:

Een terugblik op een geslaagde March for Future van de Grootouders voor het Klimaat

Gazet van Deurne (18 november):

Stappen voor Glasgow: een terugblik

S-plus (12 november):

Waarom naar Glasgow stappen?

Regionaal Informatiecentrum van de Verenigde Naties (UNRIC) (5 november):

Twintig Belgische grootouders stappen 100km naar COP26 in Glasgow

Karrewiet (1 november):

Duizenden actievoerders overspoelen klimaattop in Schotland (onder wie de Grootouders)

Radio 1 (31 oktober):

Mieke Cleymans bij Jan Van Delm op vrt-radio 1

RTV-nieuws (31 oktober):

Pilgrims Procession  (05:40-06:30)

RTV-Kempen (31 oktober):

Kempense grootouders voor het klimaat stappen van Edinburgh naar Glasgow

UN-blog (31 oktober)

Two generations on the move for climate

BBC-news (28 oktober):

COP26 protesters…  (vanaf onderste foto)

RTL-Info (24 oktober):

Grands-parents partent à pied vers Glasgow pour le climat (met interview Martine)

Het Laatste Nieuws (24 oktober):

Zeven Antwerpse grootouders stappen naar de klimaatconferentie in Glasgow

Antwerps persbureau (24 oktober):

Grootouders uit Mortsel en Deurne stappen naar Glasgow

RTV- Kempen  (22 oktober):

Drie Grootouders uit De Kempen stappen naar Glasgow (vanaf 05:00)

VRTNWS  (22 oktober):

Antwerpse Grootouders stappen naar Glasgow

Radio 2 Antwerpen (22 oktober):

Ria Gielis uit Mortsel stapt van Edinburgh naar Glasgow met Grootouders voor het Klimaat