DSC00500-bezorgde-opa-climate-justice

Nadenken over klimaatrechtvaardigheid

“Klimaatonrechtvaardigheid, spreekt me aan, raakt me, ik kan er echt ongelukkig om worden.
Onrechtvaardigheid raakt me altijd, ook op heel kleine schaal, ik ben er zeer gevoelig aan.
En de klimaatproblematiek maakt me heel bezorgd. Droef ook.
” Daarover schrijft Denise Puttaert, één van onze heel geëngageerde klimaatoma’s in deze blog.

Misschien begint alles met onrechtvaardigheid?
De buffel van Saïdjah’s vader waar het districtshoofd van Lebak beslag op legde.
De rivier die bron van leven is voor een bevolking en die vergiftigd wordt door lozingen van een bedrijf.
De textielarbeiders die aan een hongerloon en lange werkuren producten maken die als luxegoederen aan hoge prijzen verkocht worden.
Boeren die geen betaalbare gronden vinden om te boeren, om groenten, fruit en bloemen te telen op een ecologische gezonde manier dicht bij ons.
Het kind dat met een lege maag en brooddoos naar school komt.
De moeder die haar kindje niet naar school zendt omdat ze geen schoentjes kan betalen.
Het huurhuis dat vochtige muren heeft waar de bewoners ziek van worden.
De openbaar vervoer gebruiker die in weer en wind staat te wachten op de noodzakelijk bus of tram, die vaak niet komt of te laat, die vaak slecht onderhouden is en soms ronduit vuil.

En dat alles terwijl het districthoofd in Lebak in weelde leefde en er mee voor zorgde dat de Oost-Indische compagnie steeds machtiger en rijker werd. Ook de uitbaters van de zilvermijn verdienen zeer veel geld en leven in luxe. Hetzelfde voor de bezitters van luxemerken en hun kopers. Landbouwgronden worden aan heel hoge prijzen opgekocht door supermarktketens en andere grootgeldbezitters. De opbrengst is voor de eigen keten, of er worden zonnepanelen geplaatst op vruchtbare grond of die wordt gebruikt voor maneges of golfresorts.
Naast het kind met de lege brooddoos en allicht in andere scholen zitten kinderen die met veel lekkers naar school komen en hiervan een deel in de vuilbak gooien wegens teveel, of toch niet zo lekker naar hun smaak. Voor hen kopen hun ouders allicht ook veel verschillende paren schoenen, volgens de laatste mode, voor de juiste sport … Naast de onderkomen, slecht verzorgde en slecht geïsoleerde woningen, kent Vlaanderen zeer veel grote rijkelijke woningen die allerhande premies krijgen voor isolatie, waterputten … Die eigenaars hebben vaak ook een 2de en zelfs 3de woning hier of in het buitenland, waar de eigenaars wederom tegemoet gekomen worden in de lasten.
De glimmende, steeds groter wordende wagen met steeds meer snufjes en die nu uiteraard elektrisch rijdt en vaak een bedrijfswagen is, heeft een ruime, nette, droge garage waar de temperatuur nooit onder nul gaat. De overheid geeft veel meer geld uit aan bedrijfswagens voor enkelen dan aan het openbaar vervoer dat zou kunnen ten dienste staan voor iedereen.
En zo voort … en zo verder ….
Onrechtvaardigheid in alle tijden en op alle plaatsen.

En nu het klimaat

Warmer, droger, natter, grilliger .. met enorme gevolgen, orkanen, taifoens, overstromingen, bosbranden, rivieren en meren die droog komen te liggen, landbouwgrond die kurkdroog en hard is. Veel menselijk leed en vluchtelingen, diersoorten die uitsterven, biodiversiteit die schraler wordt, op aarde, in zee en in de lucht.
Vooral het zuiden deelt in de brokken, mensen die de minste uitstoot produceerden zijn het hardst getroffen. Ook bij ons werden de armsten het eerst getroffen bij de overstromingen in Wallonië. En ook daar weer zien we dat wie bijvoorbeeld een nieuwe wagen met omnium verzekering verloor bij de overstromingen, onmiddellijk binnen de week alle formaliteiten in orde had en een nieuwe wagen kreeg. Wiens huisje echter onderliep tot aan de eerste verdieping door de kolkende stroom met het zwaar bevuilde water, wacht nu soms nog op hulp van de verzekering die blijkbaar 35 experten en tegenexpertises nodig heeft om overtuigd te zijn dat er schade is en hoe groot deze is.
Onrechtvaardig!
Wat kunnen we daarmee? Wat moeten we daarmee?
Naar mijn gevoel moeten we dit benoemen. Niet enkel de miserie van de armen, maar vooral het gedrag van de rijken.
We kunnen niet langer doen dat onze neus bloedt, als er op gewezen wordt dat de personenwagens verantwoordelijk zijn voor 12% van de totale Europese CO2 uitstoot bijvoorbeeld en de transportsector voor 20%, en dat deze cijfers naar beneden moeten, maar dat niemand, maar dan ook niemand spreekt of schrijft over het Formule 1 circus dat onverminderd doorgaat over heel de wereld. Bij ons in Spa, maar ook Nederland, Oostenrijk, … en over heel de wereld Bahrein, Abu Dhabi, Canada, Japan, Australië …… overal. Hoeveel kilometers? Hoeveel zinloze uitstoot wordt er hierdoor overal ter wereld geproduceerd?

Als de transitie begint bij onszelf, moeten wij niet alleen ons gedrag veranderen, maar ook onze normen. En volgens Jan Rotmans is er hoop, want hij schrijft: ‘Als de mens met de rug tegen de muur staat, veranderen normen en gedrag in geen tijd’.
En Jason Hickel schrijft: ‘Het probleem is niet de menselijke natuur, maar het politiek systeem waar we inzitten’.

Denise Puttaert

Foto GvK

Eén antwoord

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .