Leonor (Noortje) Wiesbauer, die nu ambassadeur is van Grootouders voor het Klimaat, werd geboren in Buenos Aires (Argentinië), maar ze woont al in Antwerpen van toen ze drie was.
Ze is filosoof en tot 2017 was ze docent aan Sint Lucas (departement Kunst Karel de Grote-Hogeschool Antwerpen). Ze is er trots op dat lesgeven, vorming en ondersteuning van studenten, onderzoek en maatschappelijke dienstverlening niet alleen kerntaken zijn, maar ook een roeping en een bron van voldoening. Sinds 2019 heeft ze zich fulltime en pro bono geëngageerd voor haar burgerinitiatief, de Wereldburger Academie; zelf noemt ze zich er curator, gastvrouw en gids.
Haar inspiratie om onze ambassadeur te worden, beschrijft ze mooi in deze tekst:
Klein Credo en Klimaat
Mijn onderschrijving als ambassadeur van Grootouders voor het klimaat sluit aan bij de filosofie, strategie en praktijk van mijn levenswerk als docent, als moeder, en als medeoprichter (1999) van de eerste significante burgerbeweging van het millennium in Vlaanderen, nl. stRaten-generaal in Antwerpen. Het motto was en is telkens: bescherming én bevordering van de leefkwaliteit van ik tot jij tot wij(k) tot wereld. Geen of/of maar en/en. En dit op basis van duurzaamheid en dierbaarheid. To Care or Not To Care !
Een gouden sleutel daartoe ligt voornamelijk in opvoeding en onderwijs. Voor sommigen gebeurt dit ook via hun geloofsovertuiging. Ook kunst en cultuur, een weten voorbij de wetenschap, kunnen een hefboom en inspirator zijn, ja zelfs een geweten vormen en schoppen, horizonten tevoorschijn toveren, het hart beroeren, om een hart te hebben voor veel ….
Ik geloof ook in de magie van ervaring en belangstelling, in de acrobatiek (Sloterdijk) om te groeien naar een betere versie van zichzelf en daardoor naar een edeler engagement naar de wereld toe, van Natuur tot Artefacten, van medemensen tot idealen.
AMOR MUNDI = de liefde voor én van de wereld.
Wat me doet denken (om te handelen)
… aan de titel van het boek World as Lover, World as Self
… over het antropoceen en onze obsessie met een perversie van ‘groei’
… over de eeuwenlange, jarenlange, ontelbare inspanningen die zovelen wereldwijd leveren om onze O.T.T. (Onvoltooid Tegenwoordige Tijd) beterwaarts te sturen
… over de toekomst van het heden en het erfgoed van de toekomstige generaties
… over de planeet, familiaal gezegd: onze aarde, niet als uitzichtloos probleem en drama, of als spelbreker en ‘stoute mama’ (LW), maar als uitzicht en uitvalsbasis, als thuis want place to be, EN ook als schepping op zich, de oh zo immens grote en ook fenomenaal kleine Ander (dan ik); waar we bovendien synchroon en wonderwel helemaal en levensnoodzakelijk mee verbonden zijn.
Dit bewustzijn laten doordringen en groeien, zich blijvend vragen stellen … en die dan aan een ander stellen (Campert) zo begint het vervolg van verzet en inzet.
Leonor (Noortje) Wiesbauer
Hartelijk welkom, Noortje Wiesbauer!
Reactie toevoegen