Klimaat is voor Vlaanderen een non issue. Sterker, in 2020 wordt in alle stilte 93 miljoen euro ‘klimaatsteun’ doorgesluisd naar BASF, ExxonMobil, Arcelor Mittal en Nyrstar. Dat is in één klap drie keer meer dan dit jaar. Voor de bedrijven gaat het volgens milieu-econoom Johan Albrecht van UGent om een extraatje. “Ik betwijfel of de Vlaamse klimaatsteun voor hen echt een kwestie van leven of dood is. Misschien kan de regering haar geld beter aan iets anders uitgeven.” Aan een klimaatbeleid, bijvoorbeeld. Neen dus. Erger. De investeringen in factchecking, onafhankelijke journalistiek, zelfs cultuur worden teruggedraaid … arm Vlaanderen!
De Vlaamse Regering schaft volgend jaar inderdaad het pas in 2018 opgerichte Vlaams Journalistiek Fonds en de Mediacademie af. Vorig minister van Media Sven Gatz (Open Vld) wilde daarmee innovatieve journalistiek en broodnodige factcheckingprojecten ondersteunen. 500.000 euro werd door het VJF verdeeld over elf innovatieve journalistieke projecten. 850.000 euro kreeg de Mediacademie voor opleidingen voor journalisten.
Zowat het hele budget van het VJF gaat nu onder de hakbijl, naar verluidt op aandringen van N-VA, en dat terwijl het Vlaams Parlement juist een verankering had bepleit van het VJF. Dit betekent quasi zeker de doodsteek voor drie initiatieven tegen nepnieuws: het factcheckplatform Factcheck.vlaanderen, de ontwikkeling van software om uit teksten beweringen te destilleren die het factchecken waard zijn, en een online platform dat via artificiële intelligentie desinformatie en polarisering opspoort, om die door factcheckers te laten bestrijden.
Ook het innovatieve journalistiek productiehuis Sonderland, dat de digitale versie van de laaggeletterdenkrant Wablieft en een opleidingstraject voor podcastmakers organiseert, valt droog. Idem voor het Polar Project, dat over klimaatverandering bericht en voor Apache, dat experimenteerde met lokale onderzoeksjournalistiek voor journalisten en burgers samen.
Ter vergelijking: de Nederlandse overheid stak vorig jaar 7,44 miljoen euro in hun Fonds voor Bijzondere Journalistiek en het Stimuleringsfonds van de Journalistiek. En ja, zowel de Vlaamse Regulator voor de Media als media-onderzoekers hekelen het schrijnend gebrek aan een ambitieuze, moderne visie op nieuwsgaring, -consumptie, -concentratie en -diversiteit” van de Vlaamse Regering. Zij stellen dat het grote publiek toegang moet hebben tot voldoende verschillende nieuwsbronnen, meningen en invalshoeken. Of dat er nog in zit?
Voor cultuur een soortgelijk verhaal. 60% van het budget voor projecten wordt weggeknipt. Jong talent dat vernieuwing brengt, het hoeft blijkbaar niet meer. Wellicht volstaat de #vlaamsecanon? Of, zoals Stijn De Paepe dichtte:

Alvast een lichtend voorbeeld
van voortreffelijk bestuur:
staan zwaaien
met een #canon
en geen notie
van #cultuur.
#VlaReg #Jambon

Over het klimaatbeleid viel het doek al.
Lees hierover Paul De Grauwe, Klimaatontkenners in de Vlaamse regering in De Morgen 12/11/2019. Citaat “Het Vlaamse antiklimaatbeleid heeft een naam gekregen: ‘ecorealisme’. Zoals in ‘1984’ waar het Ministerie van Oorlog Ministerie van Vrede wordt.”

Ik vind de info zowel heel relevant als zeer interessant