videoportret Hugo

Portret: Hugo Tresinie

Hugo is een Grootouder van de GvK-afdeling Limburg. Zeer actieve klimaatopa in verschillende klimaatinitiatieven, waaronder de Grootouders. Hij schreef twee dikke boeken: “T-over-leven”: we kunnen maar beter voorbereid zijn op wat er op ons afkomt. Koen Fossey maakte van hem dit videoportret.

Blijven informeren en actievoeren

Ik ben al sinds mijn tienertijd geïnteresseerd in, en bezig met dans, eerst volksdansen, de laatste decennia de gebruikelijke standaard koppeldansen.

Daarnaast besteed ik nog heel veel tijd aan alles wat met zelfvoorziening en onafhankelijk leven te maken heeft. Alle relevante en essentiële info hierover verzamel ik op de website en in het boek met de titel ‘t-Over-leven.

Ik was al vroeg bezig met het organiseren van cursussen en events, vanaf de jeugdbeweging, de Chiro, en later het jeugdhuiswerk via Jeugdhuis Zoljoc in Bilzen. Dat hadden we destijds opgericht vanuit ons Zuid-Oost-Limburgs Actiecomité, dat ijverde voor de ontwikkeling van de eigen regio, met zorg voor jongeren en milieu.

Als leraar Informatica heb ik sinds de jaren ’80 opleidingen voor werkzoekenden georganiseerd, niet alleen IT en technische vakken, maar ook talen, bureautica, horeca e.d. Aansluitend heb ik ook diverse tewerkstellingsprojecten opgezet, uitgebouwd en geherstructureerd. Organiseren en plannen is een rode draad gebleven. Ik deed dat ook 10 jaar als directeur van de Limburghal in Genk, met tientallen mega-events waar heel wat topartiesten maar ook grote namen uit sport, wetenschap en bedrijfsleven over de vloer kwamen.

Ik ben altijd actief geweest in milieu-acties en verenigingen. Als aandeelhouder probeer ik ook zinnige projecten en burgerinitiatieven te steunen zoals energie coöperatie Bronsgroen, NewB, de Landgenoten, Ecopower. Ik probeer wat bij te dragen aan de transitiebeweging via Transitie Limburg en Transitie Vlaanderen, Natuurpunt, Velt, LETS, derde- en vierdewereldwerking en ook Grootouders voor het Klimaat.

Het gaat met onze samenleving niet de goeie kant op. Milieuvervuiling, sociale ongelijkheid en onrechtvaardigheid, de klimaatopwarming zijn wereldwijde bedreigingen die vooral veroorzaakt worden doordat wij, rijke westerlingen maar één prioriteit hebben: geld binnenrijven. Liefst zoveel mogelijk en op zo kort mogelijke termijn.

Als we gezondheid en geluk -voor iedereen- als waarde en uitgangspunt voorop zouden stellen, zouden we op een heel andere manier met elkaar en met onze biotoop omgaan. Met meer respect voor mens en omgeving, zoals dat bij natuurvolken gebruikelijk is. We kennen het respect voor aarde, lucht, water, planten en dieren alleen nog uit Indiaanse citaten, maar verkwanselen alles voor wat winst.

We zitten gebiologeerd gekluisterd aan een scherm met snelle clicks en swipes, verdwalen in virtuele werelden, teveel informatie, influencers en virtuele contacten, en verliezen onze aandacht voor de dagelijkse realiteit, de echte wereld en echte mensen. Onze tijdshorizon is amper 4 uur i.p.v. 4 generaties. En onze bekommernis gaat dus over: wat eten we straks, niet over: zullen onze achterkleinkinderen nog gezond kunnen eten.

2023, ik denk dat het te laat is om wereldwijd met zijn allen te veranderen. We doen dat zelfs niet als het water aan onze lippen staat, maar pas als het aan onze neus komt. Ondertussen probeert er nog altijd iemand snel rijker te worden ten koste van anderen en van de natuur. Zelfs als we dit jaar effectief vergaande maatregelen nemen zal de klimaattrein nog tientallen jaren doordenderen.

Maar het is onrechtvaardig voor andere mensen, waar ook ter wereld, en voor degenen die na ons komen. We zadelen hen op met problemen die wij veroorzaken: DDT, PFAS, asbest, microplastics, droogte, overstromingen, armoede, honger, CO2, hitte, uitsterven van soorten… En we houden krampachtig vast aan het overdreven comfort van onze wegwerpmaatschappij. Ons comfort, waarmee we de aarde en de toekomst crediteren en uitbuiten.

Dus mijn rechtvaardigheidsgevoel dwingt me te blijven informeren en actievoeren in de hoop dat het de situatie toch nog een micro-beetje kan verbeteren. Dat ik tenminste kan zeggen: ik heb mijn best gedaan.

Maar we zullen dat met heel veel mensen nog heel lang moeten blijven doen. Doe mee …

Hugo Tresinie


Illustratie en video © GvK & Koen Fossey

Eén antwoord

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .