Portret: Marleen De Vry

Marleen is een van de trekkers van de GvK-afdeling Vlaams-Brabant en een zeer gedreven en belezen vrijwilliger in Grootoudersbeweging. Zij was ook de initiatiefnemer voor de Grootouders-website en ze verzorgde veruit de meeste artikels op deze site. Koen Fossey vroeg iets over haar motivatie te schrijven en maakte daarmee dit videoportret.

Een beetje ‘getaffel’ zal niet helpen

---

Mijn naam: Marleen De Vry – leeftijd 68 jaar – Ik heb 4 kinderen en 8 kleinkinderen. Ik ben ook plus-oma van een Afghaanse pleeg-kleinzoon.

Achtergrond: Ik werkte als germaniste, eerst bij BRT – Klare Taal, later in verschillende scholen, waarvan het langst in Herk-de-Stad; in totaal 33 jaar voor de klas. Intussen ook Milieu­kunde gestudeerd en Onderwijs­management en -beleid. Ik heb een jaar gewerkt in het Open Onderwijs­huis Antwerpen en vervolgens een kleine 8 jaar als project­medewerker flankerend onderwijs­beleid bij de VVSG (Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten). Vlak voor mijn pensioen ben ik filosofie gaan studeren. Daarnaast ook zang en cello.

Engagementen: syndicaal afgevaardigde, Amnesty schrijfgroep, politiek engagement (nu 10 jaar in de gemeente­raad), Natuurpunt, huistaak­begeleiding in het BaO.

Engagement GvK: ik was bij de GvK-plannen­makers in december 2018; begin 2019 ging het meteen hard door de jongeren­marsen. Op een mars in Luik na heb ik ze waarschijn­lijk allemaal meegemaakt. Ik had de verantwoorde­lijk­heid voor de website. Dat heb ik lang alleen gedaan. In volle corona­tijd werd de website een actie­middel met duiding en veel petities. Ik ben ook bestuurs­lid en lid van de interne communicatie­groep. In Vlaams-Brabant hadden we alles klaar om op 4 april 2019 een eigen afdeling te beginnen, maar toen kwam de lock­down.

GvK Vlaams-Brabant is er uiteindelijk gekomen in september 2022. Sindsdien hebben we drie werk­groepen opgestart: een kern­groep, een groep biodiversiteit, natuur, landbouw en een groep rentmeester­schap en klimaat­rechtvaar­digheid. We zijn daarnaast op een Leuvense middelbare school gevraagd om een workshop klimaat­angst te verzorgen. We hebben er al een boeren­debat opzitten, waar zowat 90 man op af kwam. En we hadden op de zin­gevings­dag van Samana een GvK-standje. De combi GvK en andere engagementen is dus best pittig, maar ook inspirerend.

Motivatie: de opwarming neemt zo snel – exponentieel snel – toe en die realiteit is zo lang onder de mat geveegd, dat we nu in een klimaat­crisis zonder weerga verzeild zijn geraakt. De kop-in-het-zand-mentaliteit van politici op alle niveaus is wraak­roepend, hun verantwoorde­lijk­heids­zin nul. Wat voor wereld laten wij onze kleinkinderen na?! Dit is schuldig verzuim. En Vlaanderen is daarin in Europa kampioen. De Grootouders van vandaag zijn er in 2050 waarschijn­lijk niet meer, hun kleinvkinderen wel. De opwarming is in onze jonge jaren begonnen. De Club van Rome heeft daarop gewezen. Nu zien we continu bos­branden, grote droogte, over­stromingen, verstoorde seizoenen. Daar helpt een beetje getaffel niet meer tegen. Het is echt heel dringend geworden. Wij kunnen en moeten spreken. Wij doen dat vanuit een serieuze bagage. Veel Grootouders hebben massa’s ervaring en competenties. Wij hebben echt geen tijd te verliezen. De tijd dringt.

De nabije toekomst: We merken dat de fossiele industrie haar merchants of doubt continu op pad heeft. De Boeren­bond – nochtans een coöperatieve organisatie – zit op een berg geld waarmee ze alle verandering in landbouw dwarsboomt. De Vlaamse en de lokale politiek maakt een lachertje van de klimaat­plannen – met uitzondering van de weinige besturen die wel (en hard) hun best doen. Dit zijn geen tijden om vrolijk van te worden. Die klimaat­angst komt dus niet uit de lucht vallen. Maar hoe kramp­achtiger de hakken in het zand gaan, hoe dichter we bij de transitie komen. Ze is trouwens al bezig, die transitie. Maar het moet sneller. Veel sneller!

Marleen

---

Illustratie en video © GvK & Koen Fossey