Grootouder Bernard voor het klimaat
We kennen de Grootouders voor het Klimaat vooral door hun aanwezigheid op de betogingen van de klimaatspijbelaars, maar wie zijn die grootouders en wat doen ze nog allemaal? We spraken met Bernard Hubeau, covoorzitter van de organisatie.
“Eigenlijk zijn de Grootouders voor het Klimaat ontstaan uit GroenPlus. Er was een groep mensen die iets wilden opzetten los van de partij, en zo is Grootouders voor het Klimaat ontstaan. We zijn nu een volledig onafhankelijke burgerbeweging. Ik ben zelf bij de Grootouders terecht gekomen toen ze onafhankelijk waren. Uiteraard had ik wel al aandacht voor het klimaat. Tussen mijn (schoon)kinderen zitten er 4 bio-ingenieurs, dus via hen hoorde ik veel over problemen met het milieu. Ik keek ook documentaires zoals ‘An Unconvenient Truth’, na die beelden maakte ik me toch zorgen. Ik ben opa van 3 kleinkinderen en een 4e op komst, ik wil dat onze planeet leefbaar blijft voor hen.”
Band tussen jong en oud
“Toen Youth for Climate met Kyra en Anuna zoveel aanhang kreeg, zijn wij met Grootouders voor het Klimaat grote supporters geworden. We zijn ook altijd aanwezig op de marsen. We verzamelen op een punt waar ze voorbij komen, en dan sluiten we aan. Dan zie je die enorme solidariteit tussen jongeren en ouderen. Aan de ene kant zijn jongeren verbaasd door onze steun, maar voor ons als ouderen is het enorm leuk om daar deel van te mogen uitmaken. Als ze voorbij komen krijgen we honderden high fives.
Als de jeugd voorbij komt krijgen we honderden high fives.
Die intergenerationele solidariteit, dat is uniek hé. Het is 50 jaar geleden dat er nog zo’n beweging is opgestaan. Doordat die zo globaal de samenleving een richting wil uitsturen, voel je dat de samenleving in overgang is. Dat gevoel is er niet meer geweest sinds mei ‘68. Ik hoop echt dat het niet stilvalt na de verkiezingen.”
Het is allemaal de schuld van de babyboomers
“Sommigen zeggen dat wij als senioren ‘de schuldigen’ zijn. Ik zeg: laat ons dat begrip schuld vergeten, maar kijk wel naar je eigen verantwoordelijkheid. We zijn bezig met een vorming te ontwikkelen die we heel lokaal kunnen brengen. We proberen een verhaal te brengen waar mensen zich in herkennen. Want die vraag krijgen we wel regelmatig, wat kunnen we zelf doen? Dat zijn ook kleine dingen hé, je moet niet ascetisch gaan leven. Iemand stuurde ons: ‘Bij mij is het elke dag dikke truien-dag, ik zet mijn verwarming nooit meer op.’ We moeten die mens feliciteren, maar zo extreem hoeft het echt niet. Er zijn ook veel dingen die je kan doen die een positief verhaal brengen waardoor de wereld beter wordt. Ik kocht bijvoorbeeld graag rode bessen, tot mijn echtgenote ineens zei: ‘Weet jij waar die vandaan komen?’ Ze had de onderkant van het bakje gezien en die kwamen uit Chili. Rode bessen kunnen hier toch ook groeien? Die afstand is gewoon totaal niet nodig. Je steunt beter de lokale economie door besjes van in de buurt te kopen. Daarnaast kan je ook nadenken over hoeveel je het vliegtuig of de auto neemt. Ik deel onze auto met onze dochter en schoonzoon. Rond dat vervoer is er een bewustzijn onder de jongeren. Ik vind dat fantastisch beloftevol voor de toekomst.
(lees verder onder de foto)
Maar ook qua ruimtelijke ordening kunnen we veel doen, we wonen allemaal zo verbrokkeld. We zouden iets geconcentreerder moeten wonen rond plekken waar er openbaar vervoer is, rond grote assen. Eventueel ook kleiner wonen, maar dat is iets waar mensen bang van worden: ‘Oh we moeten allemaal kleiner gaan wonen, allemaal in een kruipkot’. Dat is zeker niet de bedoeling, maar er zijn toch wel wat gradaties tussen een kruipkot en enorme villa’s. In je buurt kan je ook meer dingen gemeenschappelijk maken, zoals in mijn buurt waar mensen volop gemeenschappelijke tuinen maken in hun straat. Dat hoeft niet eens iets te kosten, dat is gewoon deelgebruik van heel veel dingen. Zo zijn er veel kleinere initiatieven, en een coöperatieve beweging die helemaal terug is. Het jammere is dat die initiatieven belemmerd worden door de wetgeving, daar zouden politici ook iets aan moeten doen.”
Solidariteit en rechtvaardigheid in het klimaatbeleid
“We hebben een manifest op onze website dat je kan ondertekenen. Daar staat ook in wie wij willen zijn als beweging: onafhankelijk, sociaal bewogen en geëngageerd. We willen ook dat er in onze democratie veel meer wordt nagedacht over de lange termijn. Vele politici denken enkel op de korte termijn. Om daar iets aan te doen, zien we een optie in het hervormen van de Senaat. De Senaat komt 6 keer per jaar samen, maar heeft eigenlijk bijna niets te doen. Geef die Senaat dus een nieuwe functie, maak er een denktank voor de komende generaties van. Niet enkel met politici, maar ook met deskundigen en gewone burgers, bedrijfsleiders, sociale actoren.
Een solidair klimaatbeleid dat goed is voor iedereen, dát willen we.
We vinden het ook nogal absurd dat we 4 ministers voor het klimaat hebben, die elkaar in de voeten schieten. Hoe kan dat nu dat die niet samenwerken om een klimaatplan op te stellen? Uiteraard is het een complex en internationaal probleem, maar pak het aan. Je kan het tij niet op 1 dag keren maar doe íéts, geef tenminste een signaal. Sommigen zeggen dat de industrie dat moet doen en de burger zijn gedrag moet aanpassen, maar ergens moet er ook een baken zijn. Iemand die zegt waar we naartoe willen en hoe we dat kunnen bereiken. Het is op dat vlak dat de overheid een grote rol kan spelen. De samenleving is nu in dienst van de economie, maar eigenlijk zou dat andersom moeten zijn, dat de economie in dienst is van de samenleving.
Wat wij ook heel belangrijk vinden is dat het klimaatbeleid sociaal rechtvaardig is. Ook op mondiaal vlak, het moet de meest kwetsbare bevolkingsgroepen en landen helpen om die switch te maken. Bij sommigen is er de terechte vrees ‘Er komt weer een taks op ons af, we zullen weer mogen betalen.’ Als je die weg inslaat, is het debat snel monddood gemaakt. We moeten erover nadenken dat de zwakste schouders geen onevenredige lasten dragen. Daarom zitten wij ook samen met armoedeorganisaties, met welzijnsschakels, en we organiseren een colloquium dat gaat over klimaatrechtvaardigheid. Een solidair klimaatbeleid dat goed is voor iedereen, dát willen we. Met de Grootouders willen we vooral een boodschap van hoop brengen: voor een leefbare wereld voor onze kinderen en kleinkinderen.”
Meer weten?
Je kan het manifest van de Grootouders voor het Klimaat hier ondertekenen. Wil je op de hoogte blijven van hun activiteiten? Volg hun dan op Facebook of abonneer je op hun digitale nieuwsbrief.
Je vindt dit interview op https://www.s-plusvzw.be/grootouder-bernard-voor-het-klimaat
Reactie toevoegen