P1040421_200207_green again

Oproep tot een wereldwijde Algemene staking voor het klimaat

De klimaattop in Glasgow was een mislukking, een zoveelste gemiste kans. Vage beloftes, compromissen, niet-bindende afspraken, gefoefel in de marge. En dat terwijl de werkelijke CO2 uitstoot wereldwijd een stuk hoger is dan wat de officiële cijfers ons vertellen. COP26, op zich al een veeg teken: al zesentwintig jaar lopen de wereldleiders achter de feiten aan.

Einde COP26

COP-kater

Evenals bij de Klimaatconferentie in 2009 in Kopenhagen, heb ik de Glasgow COP met veel interesse, en enige hoop, gevolgd. Evenals in 2009 hoopte ik dat de wereld en hun leiders de boodschap van de wetenschap en talloze bezorgde ouders, grootouders, maar vooral de jeugd, eindelijk zouden hebben begrepen. De hoop was al snel weg. Na twee dagen retoriek van regeringsleiders die blijkbaar een goed beurt wilden maken, bekroop me het gevoel van ‘daar gaan weer’.

De ‘zwarte zaterdagen’ vallen dit jaar op 31 juli en op 7 augustus.

CO2-kampioenen

Deze maand bedraagt de gemiddelde CO2-concentratie in de atmosfeer 418,94 ppm. Daarmee zijn we met vlag en wimpel de grens gepasseerd van een 50% hogere concentratie dan vóór de Britse industriële revolutie.
Homo economicus is kampioen vervuiling.
Laten we hopen dat wij en onze gekozen leiders, slim genoeg zijn om er voor te zorgen dat dit mooie land blijft zoals het is.