Einde COP26

COP-kater

Evenals bij de Klimaatconferentie in 2009 in Kopenhagen, heb ik de Glasgow COP met veel interesse, en enige hoop, gevolgd. Evenals in 2009 hoopte ik dat de wereld en hun leiders de boodschap van de wetenschap en talloze bezorgde ouders, grootouders, maar vooral de jeugd, eindelijk zouden hebben begrepen. De hoop was al snel weg. Na twee dagen retoriek van regeringsleiders die blijkbaar een goed beurt wilden maken, bekroop me het gevoel van ‘daar gaan weer’.

DSC08072 uitwuiven 11b AA

COPzorgen

Twintig van onze Grootouders stapten zondag op de trein richting Londen en vervolgens Edinburgh, de hoofdstad van Schotland. Vandaar lopen ze verder naar Glasgow. Dat is een wandeling door de geschiedenis van de Britse industriële revolutie. Op deze cruciale COP-conferentie zullen onze stappers de bezorgde stem laten klinken van de ouderen. Wij willen verandering. Wij eisen een toekomst voor de volgende generatie. Wij accepteren geen besluiteloosheid en vage beloften. Ook niet in Vlaanderen!