Terug naar school 5

Droog aangekomen! Geen regen! Joepie!
(Van Terug naar school 5, 23 oktober 2019)

Er moet mij iets van het hart. Als je met mensen over het klimaat praat en de jongeren komen ter sprake, dan is dat nog al eens dikwijls op een negatieve wijze. Ha, staken voor het klimaat! En wie kuist hun afval op in de Brusselse straten? Mijn reactie:  niemand, want dat veronderstelde afval is er niet. Neen? Neen, zeker niet, en de Grootouders voor het Klimaat lopen meestal achteraan. Bij de eerste marsen was ons gevraagd om het afval te verwijderen, maar dat bleek niet nodig!

Hieraan moest ik denken toen ik naar Blok O reed. Veel studenten, veel ongeschonden natuur. Na veel zoeken bespeurde ik 1 blikje Fanta op de grond. Gevallen uit de vuilbak die vol was. Er is geen “groenere” plaats denkbaar dan de campus Drie Eiken. En dat is ook typisch voor het beleid. In de gebouwen op diverse plaatsen speciale fonteintjes om de drinkbussen te vullen. In de cafetaria gaan eten? Bio vanzelfsprekend. In zo’n omgeving is gedrag vanzelf proper!

Vandaag les 5  Economische analyse van actie versus inactie aan de hand van een vereenvoudigde kosten – baten analyse. Door professor Steven Van Passel. Een begenadigde spreker, zeer goede lesgever, duidelijke powerpoint.

Hij confronteerde twee tegengestelde economische visies op het klimaatprobleem: die van

1. William Nordhaus, Amerikaan, Nobelprijswinnaar economie 2018: pleit voor het integreren van klimaatverandering in economisch onderzoek.
2. Sir Nicholas Stern, Brit, broeikasemissies zijn externe kosten en vertegenwoordigen het grootste marktfalen ooit.

Maar daarna begreep ik er er niks meer van. De technische kant van economie is mij onbekend en ik had vreselijk veel moeite om de uitleg over kosten-batenanalyse met tijdverrekening te snappen. Hier zal ik nog vreselijk hard aan moeten werken!!!

Gelukkig zit in het  lespakket ook een heel duidelijke tekst Open brief van milieueconomen – Oproep tot invoering van een algemene koolstofprijs. Of een verdediging van het principe “De vervuiler betaalt”.

1. Het beste middel om de uitstoot van CO2 te verminderen
2. Geeft een stimulans om te zoeken naar nieuwe technologieën om de koolstofuitstoot te reduceren.
3. Met die inkomsten kan de regering investeren in hernieuwbare energie of sociale correcties doorvoeren.

Er bestaat geen enkel middel om onze koolstofemissie volledig uit te schakelen. Maar met de invoering van een koolstofprijs zitten we op de beste weg.

Les 6 zal gegeven worden door prof. Ann Crabbé en zal gaan over de uitdagingen van klimaattransitie.

Tot dan, groetjes van Lieve Van Damme!