Zondag 23 oktober 2022: van Nijvel naar Brussel
30 fietsers ontmoeten 25000 stappers voor het klimaat
De Trappers voor het Klimaat hadden zondag nog maar een opdracht: de fiets op en naar Brussel rijden om mee op te trekken in de Klimaatmars.
Voor de Grootouders voor het Klimaat die met hun fietstocht doorheen België rechtvaardige klimaatmaatregelen vroegen was zondag de laatste dag aangebroken. Op het programma stonden geen bezoekjes of gesprekjes meer, enkel maar fietsen van Nivelles (Nijvel) naar Brussel. Dat deden ze samen met de ‘Grands Parents pour le Climat’.
Onderweg volgden de dappere fietsers een deel van het ‘Vieux canal’, een kanaal dat eertijds Charleroi met Brussel verbond maar nu niet meer operationeel is. De sluizen zijn buiten gebruik en je ziet dan ook hoe de natuur de oude vaartroute weer inpalmt. Het was met stip het mooiste stukje van het hele parcours.
In Brussel zetten de fietsers zich aan de Kruidtuinlaan, naast de Financietoren. Sinds het begin van de Klimaatmarsen zijn de trappen van die toren de verzamelstek van Grootouders voor het Klimaat. Vandaar worden de deelnemers aan de marsen toegejuicht.
Als het gros van de deelnemers was voorbij gewandeld, sloten de oude actievoerders zich dan aan en trokken mee verder op. In het Jubelpark, eindpunt van de Klimaatmars, werd eveneens een punt achter Trappen voor het Klimaat gezet. De missie was volbracht.
En daarmee is dit ook het laatste verslag van deze onvergetelijke fietstocht. Voor ik het toetsenbord opzij schuif, wil ik even de aandacht vestigen op de vele mensen die deze activiteit mogelijk hebben gemaakt. In de eerste plaats delegatieleider Luc Debuyst en Marc Desmet voor de voorbereiding van de tocht. Ze werden voor sommige onderdelen bijgestaan door Erik Verhaert, Mafalda Drouart en Liesbet Croughs. Dirk De Beul verzorgde de logistiek, vervoerde de bagage, bereidde enkele keren een broodmaaltijd en kookte daarbij een grote pot soep, vervoerde ook tweemaal de fietsen en had daarvoor een ingenieuze, onverwoestbare constructie uitgeknobbeld, herstelde fietsen en bleef rondlopen zelfs nadat hij zijn enkel had verstuikt. Gelukkig waren er dan ook enkele artsen en verpleegkundigen in het publiek aanwezig. Lieve Parmentier nam haar deel van de logistiek op zich met de uitwerking van onder meer de opvallende vlaggetjes. Liesbet Croughs en Ria Gielis waren de fotografen van dienst. En niet te vergeten, al de GvhK en OKRA vrijwilligers die de warme ontvangsten onderweg verzorgden.
Vanop het thuisfront kregen we veel ondersteuning van onze voorzitters Hugo van Dienderen en Bernard Hubeau. We weten dat Hugo heel graag had meegefietst. Zijn bevlogen woorden hebben we meegedragen. De man die alles van op afstand in goede banen leidde was Koen Platevoet. En Ingrid zat vaak tot ver over middernacht te wachten op het verslag om het nog op de website van GvhK – mooi verzorgd door Marc Cabus – te kunnen zetten.
Uiteraard zijn de moedige fietsers, zowel zij die de hele trip hebben gereden als zij die uit solidariteit een deel hebben mee getrapt, bedankt voor hun inzet. En herinner wat wij zoveel jaren geleden al zeiden: “’t Is maar een begin, wij gaan door met de strijd.”
Reactie toevoegen