Vera Dua, afscheidnemend voorzitter van BBL en GvK-ambassadeur, was op 1 juli gast van de week bij Vlaams Parlement TV. Ex-wetstraatjournalist Marc Van De Looverbosch interviewde haar. Hoe slaagden zeer uiteenlopende milieuverenigingen erin om in de loop van 50 jaar zowel hun eigenheid te behouden als samen hun gewicht in de schaal te gooien? Waar staan we nu met de stikstofcrisis en het landbouwbeleid? In een vroeger leven was Vera Dua immers ook landbouwminister en net als Zuhal Demir nu kreeg ze het hard te verduren. Tenslotte, wat nu ? “Uit noodzaak word ik een overjaarse activist”, bekent Vera.
Bekijk hier dit leuke en openhartige interview. We geven alvast een paar smaakmakers mee die de toon zetten.
Hoe haar doortocht als voorzitter van Bond Beter Leefmilieu was? Ongemeen interessant! Als koepel van een 130-tal organisaties met elk hun eigenheden toch met één stem naar buiten komen : het was een uitdaging maar het lukte zo goed als altijd. BBL – ooit begonnen als “langharig werkschuw tuig”, zegt Vera – is nu een gedegen gesprekspartner van de Vlaamse Overheid. Niet dat elk advies voetstoots werd aangenomen, maar toch. Er is veel bereikt : miljoenen mensen en jongeren kwamen de straat op voor het klimaat en kijk nu eens naar de Europese Green Deal! Die kan uiteraard beter, maar toch is het een grote stap vooruit.
Of de huidige Vlaamse milieuminister Zuhal Demir het goed doet ? Op een aantal vlakken wel. Ze zet ongelofelijk in op natuur en op bossen. Maar op het vlak van het klimaat doet Vlaanderen het slecht. Het mantra is dat het “haalbaar en betaalbaar” moet zijn, maar de realiteit is dat niets doen juist onbetaalbaar wordt. Politici moéten vooruit zien.
En wat gezegd over huidig federaal energieminister Tinne Van Der Straeten ? Een aantal kerncentrales gaat sowieso dicht, maar op termijn zullen die twee andere – die nu open blijven omwille van de oorlog – ook dichtgaan. Ze openhouden kost ontzettend veel geld. Het zwaartepunt moet vooral liggen op hernieuwbare energie. Ook op minder energie verbruiken. Die focus mag meer nadruk krijgen.
Over het stikstofplan zijn de gevoelens gemengd. Vroeger was het uitkopen van boeren (wegens het mestoverschot) gekoppeld aan een vergunningenstop. Nu is uitbreiding wel nog mogelijk mits technologische ingrepen. De stikstofcijfers dreigen zo een paar jaar te dalen en dan weer te stijgen. Het probleem is dat ammoniakwassers enorm veel water gebruiken en niet eens efficiënt zijn. Boeren zullen bovendien weer voor jaren vasthangen aan verschrikkelijke leningen. Alleen de industriële op export gerichte bedrijven blijven dan over. En niemand die de vraag stelt ‘Waar wil het beleid naartoe met de landbouw?’ ‘Ik word daar triest van. Onze landbouwpercelen zijn woestijnen geworden van glyfosaat. We moeten terug naar goede bodems. We moeten terug naar een landbouw in evenwicht met de natuur, niet tegen de natuur!’ We moeten boeren eindelijk een perspectief geven, hen zeggen: ‘Er zijn andere bedrijfsmodellen waar je van kan leven! Ik begrijp dat ze woest zijn, maar ze zouden woest moeten zijn op diegenen die hen adviseren!’
Reactie toevoegen