In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober 2024 organiseerden de Brugse Grootouders voor het Klimaat samen met Avansa en het Masereelfonds een debatochtend met de Brugse lijsttrekkers, onder het motto “Haalt Brugge 2030?”. Eric Van Hove schreef er dit verslag over.
Bedoeling was om er geen boksmatch van te maken, maar gewoon te vertrekken van het Brugse klimaatplan dat in de afgelopen legislatuur in de gemeenteraad goedgekeurd was, en dat een halvering van de CO2-uitstoot tegen 2030 in het vooruitzicht stelt. Basisvraag was nu: welke concrete maatregelen moeten in Brugge in een volgend bestuursakkoord opgenomen worden om deze doelstelling niet alleen op papier, maar ook in de praktijk waar te maken.
Het vrij algemene thema van het klimaatplan kreeg vijf onderverdelingen: wind- en zonne-energie, ruimtelijke ordening, mobiliteit, renovatie van woningen en tenslotte ook: financies. De moderator, VRT-journalist Willem Van Mullem, liet per onderdeel twee of drie lijsttrekkers aan het woord, en elk onderdeel werd kort ingeleid door vertegenwoordigers van het middenveld of actiegroepen die de afgelopen jaren rond die thema’s actief waren.
Alle Brugse lijsttrekkers waren op de afspraak, op twee na: Vlaams Belang-lijsttrekker Stefaan Sintobin liet zich “omwille van familiale redenen” verontschuldigen en stuurde Kurt Lycke, 17e plaats op hun lijst. En N-VA-lijsttrekster Maaike De Vreese liet zich in extremis vervangen door de N-VA-fractieleider in de Brugse gemeenteraad, Geert Van Tieghem. Maar alle andere lijsttrekkers waren wél present: burgemeester Dirk De fauw (CD&V), schepen Pablo Annys (Vooruit), schepen Mercedes Van Volcem (Voor Brugge), Groen-fractieleider in de Brugse gemeenteraad Raf Reuse en tot slot ook nog Dimitri Vanliefde voor de Partij van de Arbeid.
Het onderdeel wind- en zonne-energie werd ingeleid door Bart Bode, gewezen directeur van de Vlaamse Windenergie Associatie, die een lans brak voor een pro-actief windplan voor Noord-West-Vlaandern. Hij pleitte tevens om het bestaand patrimonium van de sociale woonmaatschappij Vivendo, goed voor meer dan 4000 woningen, waar mogelijk van zonnepanelen te voorzien: een globaal plan dat én ecologisch én sociaal zou zijn.
Burgemeester De fauw, tevens ondervoorzitter van port of Antwerp Bruges, erkende dat Brugge met name in het havengebied een meer offensieve strategie moe(s)t voeren, maar voor wat de Zeebrugse voorhaven betreft, was het nog wachten op een positief advies van de (Vlaamse) Dienst der Kust. Wél gaf De fauw nog aan dat wat hem betreft de vereiste afstand van windturbines naar woningen van 500 meter naar 250 meter kan herleid worden, wat op een aantal plaatsen reële mogelijkheden moet bieden. Het globaal plan voor zonnepanelen op bestaande sociale woningen in het Brugse kwam minder uit de verf: op zich wel positief onthaald, maar verder weinig concrete toezeggingen.
Het onderdeel ruimtelijke ordening werd ingeleid door Bart Vanwildemeersch van de West-Vlaamse milieufederatie die aan de hand van de gegevens van het Vlaamse Betonrapport aangaf dat Brugge van 2013 tot 2021 een gemiddelde verhardingssnelheid van 689 m2 per dag liet noteren, waar dit gemiddeld in Vlaanderen “maar” 169 m2 per dag is. Schepen van openbaar domein Van Volcem repliceerde met de aankoop van heel wat bossen, de aanleg van parken, de aanplant van meer dan 100.000 bomen, waarvoor Brugge telkens in de Vlaamse prijzen viel. Waarop Raf Reuse van Groen dan weer in de tegenaanval ging met de stelling dat ondertussen vier belangrijke natuurgebieden in het Brugse op de helling komen te staan. De discussie spitste zich vervolgens toe op het dossier van het nieuwe voetbalstadion op de Olympiasite in Sint-Andries: straks voor Club én Cercle, zoals de afgelopen vijftig jaar?
Het onderdeel mobiliteit werd ingeleid door Geert Demeyere van de Brugse Fietsersbond, die aandacht vroeg voor het STOP-principe. Hij pleitte ook voor een uitbreiding van de fietszone in de Brugse binnenstad, met als uitsmijter de idee om de ondergrondse parkings in de binnenstad niet langer voor toeristisch verkeer open te stellen, wél voor bewoners en werknemers. Voor Pablo Annys, lijsttrekker voor Vooruit, mag het hele “ei” van Brugge fietszone worden, en burgemeester De fauw kwam met zijn plan om het bovengronds parkeren in de binnenstad effectief niét meer voor toeristisch verkeer toe te laten. Wat er ondertussen met de ondergrondse rotatieparkings van Zilverpand en Biekorf moet gebeuren na de uitbreiding van de onthaalparking aan ’t Zand, daar vroeg de moderator niet echt hard door.
Het onderdeel renovatie van woningen werd ingeleid door Filip Gallez van de gebuurtekring ’t Schuurke. In zijn wijk zijn de bewoners zélf op stap gegaan. Ze kregen daarbij technische assistentie in verband met woningrenovaties maar ook deskundige uitleg over alle mogelijke subsidiemogelijkheden: een noodzakelijke voorwaarde om wegwijs te raken in de vaak erg moeilijke paperasserij. Hoeveel zou dat nu kosten om de voorbeeldige werking van ’t Schuurke ook in (de) andere Brugse wijken uit te rollen, was de basisvraag van Filip Gallez. Pablo Annys beaamde de noodzaak van een gerichte wijkaanpak en van collectieve voorzieningen en werd hierin gevolgd door Dimitri Vanliefde van PvdA, maar hoeveel dit dan wel mocht kosten, daar kwam in dit gedeelte niet echt een antwoord op.
Daarvoor werd dan maar verwezen naar het laatste onderdeel van de debatochtend, dat over financies mocht gaan. Gewezen financieel directeur van het Brugse OCMW Luc Sap stelde namens de Grootouders voor het Klimaat de vraag of er nu al een financiële vertaling was van het door de Brugse gemeenteraad goedgekeurde klimaatplan. Voor pakweg BRUSK of BMCC kon men 40 à 50 miljoen euro aan de kant leggen, is een klimaatlening van dezelfde orde dan wel of niet een oplossing om de meest dringende prioriteiten tegen 2030 aan te pakken? In zijn repliek stelde N-VA fractieleider Geert Van Tieghem dat klimaat bij uitstek een horizontale materie is, over de verschillende beleidsbevoegdheden heen. Bovendien wees hij er op dat de Brugse spaarpot van enkele jaren geleden inmiddels op is en er zich moeilijke tijden aandienen. Hierop repliceerde de Brugse schepen van Financiën Mercedes Van Volcem dan weer: Brugge behoort financieel bij de beste leerlingen van de Vlaamse klas, de schuld per inwoner is er – op één stad na – de laagste van alle Vlaamse centrumsteden.
Na de vijf onderdelen kon moderator Van Mullem – netjes binnen de tijd – alle lijsttrekkers naar voren roepen voor een aantal directe ja- of neen-vragen. Daaruit leerden we alvast dat alle partijen gewonnen zijn voor een actualisatie van het Brugse klimaatplan.
Voorlopige conclusie? Waar anders tijdens de hele campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen weinig tot geen aandacht zou gegaan zijn naar de klimaatuitdaging tegen 2030, hebben nu toch alle partijen of lijsttrekkers in Brugge zich een ochtend lang over het probleem moeten buigen. Op zich al positief. Al wordt het voor de Grootouders voor het Klimaat natuurlijk vooral uitkijken welke concrete maatregelen straks in het nieuwe bestuursakkoord voor Brugge zullen volgen: 2030 is niet ver meer, geen woorden, maar daden.
copyright foto’s: Ivan Van de Cappelle
Zeer inhoudelijk debat. Jullie hebben de klimaatcrisis duidelijk onder de politieke aandacht gebracht. Proficiat!