Vliegen, het is een kunst. Ik wou dat ik het kon. Vliegen kunnen vliegen, zwarte roodstaartjes kunnen het, Archaeopteryxen hebben het gekund. Wij kunnen er alleen van dromen, zoals we het al 300 000 jaar doen, of misschien nog langer want wie weet was homo sapiens niet de eerste dromer in onze voorouderlijke lijn.
Pas honderd jaar geleden hebben we er iets op gevonden, iets met propellers en straalmotoren, belastingvrije kerosine en taxfree parfum, condensstrepen, jetsets, te weinig beenruimte en voor de omwonenden te veel slaaptekort. Kortom, het was niet ons beste idee ooit, dat weten we nu wel zeker.
Onze regering denkt daar anders over. Luchtvaart is de hoeksteen van onze economische welvaart, zegt ze. Uitbreiden en groeien, vraagt ze. Meer passagiers wil ze, veel meer passagiers.
Terwijl we vooral minder moeten gaan vliegen, veel minder. Daar kunnen we alleen van dromen.
Marc
Wat ik als grootouder erg vindt is de vervreemding van wat een blauwe ochtendlucht is, Steeds meer wordt die ochtendlucht ons ontzegd door toedoen van het vliegverkeer dat haar verandert in een “wit” strepenrooster. Ik woon in Leuven en zie soms meer dan 50 vliegtuigstrepen, wellicht vol kerosineuitlaatresten die over ons neerdalen en onze ademlucht verpesten.