Bekijk deze nieuwsbrief in uw browser
Enkele dagen geleden heeft het Nederlandse RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) een advies uitgestuurd om geen eieren van kippen uit de eigen tuin meer te eten. Uit onderzoek blijkt dat deze eieren PFAS kunnen bevatten en dat is mogelijk schadelijk voor de gezondheid. In ons land blijft het bestaande advies van kracht om maximaal twee eieren van eigen kippen per week te eten (meer info op VRT-website). Op plaatsen waar een verhoogde PFAS-concentratie is vastgesteld, eet men ook best geen zelf geteelde groenten.
Eerder onderzoek van de VRT en nadien van Apache (achter betaalmuur) bracht al aan het licht dat in de helft van Vlaanderen water uit de kraan stroomt met te veel PFAS. Niemand zal hiervan dadelijk schade ondervinden, maar PFAS zijn wel ‘forever chemicals’ die zich in het lichaam opstapelen en enorm traag afbreken. Uit de opgevraagde meetgegevens bleek vooral de aanwezigheid van trifluorazijnzuur (TFA), een kleinere PFAS-soort die een stuk minder toxisch is dan de ‘klassieke’ PFAS, maar in veel hogere concentraties voorkomt en daarom best wordt weggefilterd, ook al is dit niet gemakkelijk. Maar het zijn niet de bedrijven die verantwoordelijk zijn voor de vervuiling die de factuur van die waterzuivering krijgen toegespeeld, wel de consumenten.
Het is verontrustend dat deze twee PFAS-berichten zo weinig maatschappelijke beroering veroorzaken. Hoever kunnen industrie, landbouw en beleidsmakers gaan met het – willens en wetens – vervuilen van onze leefomgeving alvorens de overheid nog maar een advies uitvaardigt om de consumptie van eieren van eigen kippen te matigen? En is dat advies dan een eerste stap van een brede aanpak om PFAS uit onze samenleving te bannen? En gaat men dan ook werk maken van een sanering van de gebieden die het zwaarst zijn vervuild? En hoe waarborgen we de kwaliteit van ons drinkwater, daarbij bij voorkeur een norm hanterend die in de ons omringende landen en Wallonië wordt gebruikt? En wie gaat dat betalen? “De vervuiler betaalt”, horen we onze beleidsmakers in dergelijke situaties beweren, maar hoeveel vervuilers hebben al effectief betaald voor de schade die ze hebben aangericht?
Het is in deze kwestie interessant om een parallel te trekken met de asbestvervuiling. In een Pano-uitzending werd recent de ondergesneeuwde problematiek van de asbestvervuiling opnieuw onder de aandacht geplaatst. Uit de uitzending bleek de verpletterende verantwoordelijkheid van het bouwbedrijf Eternit dat decennialang met asbest is blijven werken hoewel de kankerverwekkende eigenschappen perfect gekend waren. Gaat het bedrijf eindelijk opdraaien voor de kosten van de asbestsanering en de vergoeding van de slachtoffers? Onze politieke verantwoordelijken zijn notoir afwezig gebleven in dit dossier zodat de kans groot blijft dat het bedrijf de dans ontspringt. Deze ervaring moeten we gebruiken om te vermijden dat het met PFAS dezelfde kant op gaat. Teken alvast de petitie die ons land oproept om een Europees verbod op alle PFAS te ondersteunen en werk te maken van een nationaal substitutie- en uitfaseringsplan dat PFAS in consumentenproducten vervangt door veilige alternatieven.
Meer in dit interessant BBL-artikel
GvK is op zoek naar een coördinator
We zoeken een coördinator die verantwoordelijk wordt voor het stroomlijnen en versterken van onze acties, om planningen op te maken en op te volgen en om problemen te signaleren aan het bestuur. Meer informatie vind je hier. Solliciteren kan tot 27 april.
