P1040421_200207_green again

Oproep tot een wereldwijde Algemene staking voor het klimaat

De klimaattop in Glasgow was een mislukking, een zoveelste gemiste kans. Vage beloftes, compromissen, niet-bindende afspraken, gefoefel in de marge. En dat terwijl de werkelijke CO2 uitstoot wereldwijd een stuk hoger is dan wat de officiële cijfers ons vertellen. COP26, op zich al een veeg teken: al zesentwintig jaar lopen de wereldleiders achter de feiten aan.

Zolang groei en winst de allesbepalende norm zijn, gaan we onherroepelijk ten onder, samen met de hele biosfeer. De economie moet nu echt wijken voor de ecologie, zoals tijdens de pandemie de economie moest wijken voor de volksgezondheid. Er was en is een soort absolute norm: de bezetting van de ziekhuisbedden op intensieve zorgen. Dezelfde ijzeren logica zou moeten toegepast worden voor het klimaat: alleen wat binnen de normen van de planetaire grenzen blijft, kan nog. De rest moet onherroepelijk op de schop. Gewoon weg ermee. Stoppen. Nu.

Toen we daarover bezig waren op een kunststudietrip naar Duitsland, zei een collega aangeslagen, dat de jongeren nu moesten in actie komen. Ik zei, ja, zeker, maar de hele wereld zou moeten staken voor het klimaat. Een wereldwijde algemene staking voor het klimaat. Geen betoging, daar liggen de machthebbers en de CEO’s niet wakker van. Alleen als we allemaal massaal spijbelen kunnen de wereldleiders, misschien, bij de les houden. Een wereldwijde algemene staking, zeg ik u. Een volle dag de planeet stilleggen. Een week wat mij betreft. Of als was het maar een uur. Van vijf voor twaalf tot vijf voor een. Als een sequens, een mexican wave van protest. Vijf voor twaalf gaat dan in tijdszones de wereld rond.

Dit kan echt niet meer. We mogen dit niet pikken. Want nu gaan we naar 2,4 graden opwarming en dan beginnen de kantelmomenten en de feedbackloops, en dan is er geen houden meer aan, dan komen we met grote waarschijnlijkheid in niet meer te stoppen verdere opwarming, die Hothouse Earth wordt genoemd: een opwarming tot 5 en meer graden. En dan is het over en uit met de meeste hogere diersoorten, inclusief de mens.

Extinction Rebellion! Maar dan echt wereldwijd en in zoveel mogelijk sectoren. De scholen en de universiteiten zouden de leiding kunnen nemen, maar de vakbonden zouden hier natuurlijk echt het verschil kunnen maken. Er zal geen werk meer zijn op een dode planeet. Burgerlijke ongehoorzaamheid als plicht, voor het te laat is.

Een niet mis te verstaan signaal dat wij het niet kunnen, niet willen en niet mogen pikken dat de wereldleiders, ook en vooral onze eigenste Belgische politici, onze biosfeer verkwanselen door kortzichtig met haalbaarheid en betaalbaarheid te schermen. Maar het zijn juist de klimaatrampen die miljarden zullen kosten, en vele duizenden mensenlevens, om van de planten en dieren maar te zwijgen. Een leefbare biosfeer is ‘onbetaalbaar’: zonder is er niets, het is de absolute mogelijkheidsvoorwaarde voor alle leven, menselijk en niet-menselijk.

Onze actie kan niet groot genoeg zijn. En dat is mogelijk: Greta Thunberg is ook klein begonnen, heel klein. Alleen een radicale omslag, een echte transitie, kan ons nog redden. Een slogan van de klimaatspijbelaars vat het goed samen: “No climate change, but system change!”. Geen klimaatverandering maar systeemverandering. Op naar een Wereldwijde Algemene Staking voor het Klimaat!

Lieven De Cauter, 18 november 2021

Eén antwoord

Reactie toevoegen

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met * .